bela

12 2 1
                                    

henüz 16 yaşındaydım annemle kavga edip çıkmıştım evden hava oldukça soğuktu sokaklar tenha ve urkutucuydu yürümeye devam ediyordum neriye gittiğimi bilmiyordum ayaklarima bırakmıştım vucudumu ve beynimi kurcalayan şeylere dalmistim biraz daha ilerledikten sonra köşe başından sola dönünce ara sokakta 2 adam gördüm hemen karsilarindaysa yerde yatan ağzı burnu kan içinde biri vardı . fena halde benzetmislerdi adamı görünmeden o iki adamın gitmesini beklerdim gittikten sonraysa koşarak yerde yatan adamın yanına gittim çok kötü bi durumdaydı çok fena dövmuslerdi peki ya bu adamla dertleri neydi bu heriflerin yerdeki adam biseyler mırıldaniyordu. o adamı orda birakamazdim eve goturseydim annem bi ton soru sorucakti ve yine kavga edicektik bunların hepsini gözardı ettim yerde yatan adamı sirtlanip eve doğru yürümeye başladım . yol boyunca bana BELA ALACAKSIN EVLAT BENI BIRAKMALIYDIN BELA ALDIN BASINA DEYIP DURDU . eve varmıştım. yukarıya cikaramazdim adamı evin alt tarafında annemin ki ler olarak kullandığı tek oda bi kulube vardı adamı oraya götürdüm baygın haldeydi yanında durup yaralarinaa pansuman yaparken hala bela alacaksın duyup duruyordu dayanamayıp adını sordum adı jack di yaralarını temizledikten sonra uykuya dalmıştı ama hala benim kafamda sorular dönüyordu kimdi bu adamlar ne istiyorlardı dertleri neydi bu adamla bunları dusundukce beynim çıkıyor gibi oluyordu saat 3 e geliyordu . eve çıktım dusa girdim saat 6 ya dogru aşağıya jack in yanına indim jack ölmuştu yada öldürülmüştü o sırada telefonuma bi mesaj geldi arkadaşım martin den dir diye bakmadım telefonu çünkü daha büyük bi sorun vardı yanımda ölmüş bir adam vardı ve ben ne yapicagimi bilmiyordum hemen arka bahçeye gidip oraa bi çukur kazdim jack i içine koydum ve üzerini kapattım yapabilicegim başka bişey kalmamıştı tüm bu olanlar beni kendimdne geçirmeye yetmişti hemen odama çıkıp düşünmeye başladım korkuyordum o sırada telefonuma bi mesaj daha geldi mesajlar martin den değildi mesaj bilinmeyen numaradandi mesajda SENDE ÖLECEKSIN yazıyordu korkum iki kat daha artmıştı benim hicbi kötü niyetim yoktu sadece yardım etmek istedim çok korkuyordum ya bu adamlar anneme zarar verirlerse diye düşündüm bir an düşüncesi bile korkunçtu annem benim tek varligimdi annemle konuşup annemi buralardan taşınmaya ikna ettim

1 sene sonra

tasindigimiz evde hiç dışarıya cikmiyordum okula da gitmedim sonunda cesareti topladım ve okula gitmeye dışarı çıkmaya karar verdim herşey düzene giryordu derken yine o mesaj geldi ÖLECEKSİN....

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 21, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BELAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin