24

353 16 1
                                    

Isabelle Peters

Er wordt wat eten in mijn kamer neergezet. Voor dat ik kan vragen wat het is, word de deur al dichtgegooid, Fijn, alsof ze echt denken dat ik wat ga eten. Ik ben Luke's zwakke schakel, ik.. Denk dat ik van hem hou, en ik wil niet dat hij alles kwijt raakt, ik sterf nog liever dan dat. Ik zal hier misschien aan een hongerdood sterven, maar alles beter dan dat. Ik gooi het bord met eten kapot tegen de deur. Dat voeld goed. Ik drink de laatste druppel van het glaasje water op, en probeer weer te gaan slapen, dan gaat de tijd sneller. Ik gebruik 4-7-8 het trucje dat mijn vader me ooit heeft vertelt, 4 seconden in ademen, 7 seconden in houden en 8 seconden uit. Ik val meteen in slaap.

Wanneer ik weer wakker word, staat er nog een bord met eten, oftewel een snee brood. Ik eet het korstje, en de rest laat ik staan. Mijn maag knorr hard, maar daar moet ik niet aan denken. De tijd gaat langzaam, ik heb dorst, en mijn gedachten dwalen steeds af naar Luke en de jongens, zouden ze mijn berichtje hebben ontvangen? Ik word snel uit mijn gedachten geholpen, als ik een pijn scheut in mijn zij voel, als teken dat ze er aan komen. De deur word open getrokken, ik word meegesleurd. Dit keer komen we in een ander kantoortje, geen camera's die ik kan zien, wel een laptop, paar nep-planten, en een groot raam. Je kan jammer genoeg niet goed er door heen kijken, het is met een soort folie afgeschermd. "Wacht hier, over 5 minuten komt de baas." hij loopt weg, het is een andere kerel dan de vorige keer, deze is mager, maar wel lang, hij heeft zwart haar, en heek kort geknipt. De deur sluit, er zitten geen andere ramen, dus ik loop snel, maar stil naar de laptop. Ik klap hem open maar er zit een wachtwoord op. Oke Isabelle rustig, denk na wat je hebt geleerd op die cursus. Het is een pincode, van 4 cijfers. Ik heb drie pogingen om het te kraken, anders gaat er een alarm af. 1234? Fout! 0000? Fout! Shit nog een keer 2580? Bingo! Ik open snel de mail, typ het email adres van Ashton in, die is de eerste die me te binnen schiet. Ashton, ik zit vast in een gebouw, waarschijnlijk een paar verdiepingen hoog, ik heb ingebroken op een laptop, ik zit bij een raam, geblindeerd met folie, op de tweede verdieping. Het zijn grote ramen. Ze willen wraak nemen op Luke zijn moeder, door mij als lokaas te gebruiken, het is of mij, of Luke.
Ik druk op verzenden, sluit de laptop af, en ga snel weer zitten.

When I look in his eyes (Luke Hemmings)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu