Bazen kızışsada kıskançlığımız hep geriye döner sevgimiz daha bir tatlı kılar aşk kavgamızı ne ayrıla biliriz nede çekip gidebiliriz, aslında alışkanlık değil kalp çarpıntımız düşer bedenimize daha bir savurur sevgimizi, hoşlantı elma yanaklara düşer sıkınca daha bir mutlu kılar ikimizi,öpünce ne kadarda içimi titretsende gülüşün toparlar beni. Beraber geçirdiğimiz zamanı aklımın bir köşesinde hep bir boş zamanda aklımda geçirmekte süsü olmalı daha renkli etsede hayatımı hep yanımda olmamanda rahatsız eder beni. Seni sevmem kıskandırsada çiçekleri sonbahar da soldurur du hayalleri. Ama hiç geçmezdi sevgim ilk bahar gibi her gülüşünde yeniden yeşerirdi sevgim. Su vermeliyiz yeşeren hayallere daha bir sıkı tutunmalıyız köklerimize geleceğe dönük hayalleri bir tutmalıyız içimizde,başka kişiler umrumuzda olmamlı mesela ne kadarda dünya güzeli olsada dünya da bir güzel olarak bir birmizi seçmeliyiz belkide, kalp bir kişiyi kabul etmeli onun için atıp, mecbur kalınca hayata küsmeli kalp. Üzülmene çare aramalı, her türlü besteyi melodiye dökmeliyim. Bazen sözler bitsede sarılmam şarkının devamını getirir belkide. Bırakalım klişelşmiş düşünceleri seni çok seviyorum yetmezmi?
