"Witch Craft"

1

İsmim Cara North her 17 yaşındaki insanlar gibi bende New York'ta bir liseye gidiyordum.Taki 18.doğum günümden 1 hafta öncesine kadar.Ne mi oldu ? Her seyi baştan anlatayım...

1 Hafta önce...
Sabah New York'un trafik gürültüsü eşliginde uyandım.Ailem Malibu'ya tatile gittiği için evde tek başımaydım.Kalktım ve gözümü açmadan mutfaktaki espresso makinesinin düğmesine bastım.Kahve olmadan ben bir hiçim sanırım.Son ses Rihanna açtım ve üzerime geceliğimden kurtulup diz kapağıma kadar gelen uzun,beyaz bir tişört geçirdim.Kahverengi uzun saçlarımıda tepemde topladıktan sonra kahvemide alıp bilgisayarımın karşısına geçtim.Twitter'da gündemi takip ediyordum her genç kız gibi.Magazin okumak,kıyafet almak tüm derdim buydu sadece.Telefonumun çaldığını farkedip odama koşturdum.En üst kattaki çatı kısmını tercih ettim oda seçerken.Arayan en yakım arkadaşım Stacy'di."Günaydın sürtük bugün doğum günü partin için mekan ayarlamamız lazım.Şimdi kapatıyorum kendine iyi bak saat 1'de Times'da ol."Lafı ağzıma tıkadıktan sonra telefonu yatağa fırlattım.Saat 12 olmuştu acilen hazırlanmam lazımdı.Sıcak ve nemli bir ağustos günü ne giyilirdiki ? Dolabımı açtım ve hemen altıma kot bir şort üstüme ise yine siyah bol bir tişört geçirdim.Abartı ve şaşalı giyinmek pek hoşuma gitmiyordu.Daha basic ve spor bir tarzim vardı.Uzun kahve rengi saçlarım okulda baya ünlüydü.Onlarıda düzleştirip arkama saldıktan sonra aşagı otoparka inip arabama atladım.Siyah tek kapılı siyah bir porchem vardı.Times'a geldim ve Stacy'i arabaya aldım.Yine enerji patlaması modunda olan Stacy'e yetişmek çok zordu o anltıyor ben dinliyordum.
"Hey Cara,twins sokağına sapsana orada bir dükkan varmış eski tarz eşyalar varmış biraz retro bir şeyler yapalım."
Twins sokağına sadece bir kez girmiştim ve çıkmamda bir olmuştu.Garil garip insanların ve eşyaların olduğu bir sokaktı sanırım satanizm ayinlerine ait nesneler bulunuyordu.Kafamı salladım ve korkak olduğumu bildiği için fazla ısrar etmedi.Gerçekten biraz korkak biriydim.İçime kapanıktım kendi dünyamdayım sanki genelde.Em sonunda internettem organizasyon şirketi ile anlaşma yapmaya karar verdik ve email yolladık.Stacy evden gittiğinde saat gece 12ydi.Yatağımı açmadan üstüne yattım direk pencerem tamamen açıktı.Normalde gece yıldızları seyrederek uyurdum ancak hiç yıldız yoktu gökte.Sallanan perdeye baka baka uykuya daldığımı hatırlıyorum...
Tam 12 tane yüzleri kanlı kadın bir daire oluşturmuştu ve ben tam onlarım ortasında yerde yatıyordum.Hareket etmek istiyor ama ses bile çıkartamıyordum.Yukarıda tek bir yıldız yoktu ama bir sürü yıldırım çakıyordu.Kadınlar hep bir ağizdan ayni şeyi söylüyorlardı tekrar tekrar." Et mortuus est mortalibus" sadece bunu tekrar tekrar söylüyorlardı.Saçlarım daha kısaydı şimdiki haline göre ve daha çocuksuydum sanki.Kadınlar tekrarladıkça hareketim gittikçe kısıtlanırken en sonunda gökten düşen kırmızı bir yıldırımla yataktan fırladım.Saat sabahın 4'üydü ve ben resmen korkudan yatağımda fetüs şeklinde yatmış ağlıyordum.Kelimeleri ve olanları harfiyen hatırlıyordum bu bir rüya değil bir anı gibiydi sanki...