Chapter Nineteen

420 20 1
                                    

Tulala parin ako pag dating namin sa bahay. Kinilig ako sa sinabi ni Clarrence. Hindi naman masama kiligin diba? Alam na alam ko naman ang limitations ko.

Pagpasok ko, sobrang tahimik ng bahay

"WERE HOME" biglang sigaw ni Mommy. May bigla namang yumakap sa akin patalikod. Wah! Sino to?

"Crystaaaaal" pagharap ko, it was Ate. Waaaaaah! Niyakap ko siya ng sobrang higpit. Na-miss ko siya.

"Wait...nasaan si Thyrone?"

"Ateeeee" tumakbo si Thyrone papunta sa akin at niyakap ako.

"Baby Thyrone!" And I hugged him back.

"How are you? I heard you fainted" OMG! May accent narin tong kapatid ko ah. Tsk tsk. Magpapaturo ako ng accent nayan sa kanya!

"Yeah. I'm okay now" sabi ko sa kanya. Ang cute talaga ng kapatid ko..

"Osya! Let your sister take a rest muna. Pagod na kasi yan" Mommy said and hinila si Thyrone

"It's ok mom. I can manage" sabi ko sa kaniya. Mom just nodded and pinapunta pabalik sa akin si Thyrone.




Gabi na, and as expected eh pumunta nga sila Ralph dito. Welcome home party pala to nila Ate at Thyrone.

"Nandito pala si Clarrence. Okay na kayo?" Ate asked. Tumango nalang ako.

Nakaupo lang kami sa sofa at tinitignan ang mga guests. Marami din sila eh. May bigla nalang tumabi kay ate. And kilala ko na kung sino siya

"Kuya Thunder" sabi ko. Ngumiti sa akin si kuya. Niyakap niya ang ate ko and my sister hugged him back. Okay narin pala sila. Eh diba nga!? Nag cool off sila? Ang O-OA lang.

"Nakaka bitter naman" sabi ko sa kanilang dalawa at tumayo. Tinignan lang nila ako at tumawa. Hmph! Maka-alis nga! Sobrang dami ng tao at hindi ko na alam kung saang tahimik na lugar ako pupunta.

Naglakad-lakad lang ako. Buti nalang hindi ako naka-heels. Umupo ako sa swing at tumingin sa mga stars. Buti pa dito ang tahimik. OMG! A falling star! I closed my eyes and nag wish

"Sana...makilala ko na ang soulmate ko" and when I opened my eyes, nakita ko agad si Clarrence na nakatayo sa harapan ko.

"Anong winish mo?" He asked at umupo sa isang swing sa tabi ko.

"Secret" tanong ko. Nag pout lang siya. 'Damot' bulong niya. I just smiled.

"Nakaka-miss pala to" he said. I just nodded. Yes. Nakaka-miss nga. Nakaka-miss siyang kasama.

"Don't leave me again, Crystal" he was the one who made me leave. Not me.

"Don't hurt me again, Clarrence" seryoso kong sabi sa kanya. Tumayo siya at lumuhod sa harapan ko

"I will never ever hurt you again. I promise. Hindi ko na hahayaan pang mawala ka sa akin." He said and kissed my forehead.

"I love you, best friend" he said. And again, nasaktan nanaman ako. Crystal, your just his friend. Bakit kapa ba umaasa?

"I..I love you too"










Kinabukasan

While naglalakad sa hallway, lahat ng mga nakakasalubong ko ay nginingitian ko. Good mood ako ngayon eh.

"Excuse me ate, pinapatawag po kayo ni Sir Chavez" sabi nung freshmen at nginitian ako. Ano naman kaya ang kailangan ni Sir?

"Nasaan si Sir?" Tanong ko

"Nanduon po sa Auditorium" sagot niya at umalis na. Luh! Hindi man lang ako nakapag-thank you sa kanya. Sayang naman.

But anyway, dahil pinapatawag ako ay pumunta nalang din ako sa auditorium. Pagpasok ko, may mga students din na nadoon. Ano kaya ang nangyayari? Buti nalang ay nahanap ko agad si Sir. Nakasuot si ng orange na v-neck shirt at yellow na maong pants. Ugh! Ang sakit naman sa mata nitong get-up ni Sir. Kalurky! Dahil nakita niya rin ako ay siya na ang unang lumapit sa akin

"Good day Ms. Parker. Buti at nandito ka na. Pumunta ka muna doon sa harapan at umupo sa tabi ni Mr. Lim. I will tell you the big announcement later" sabi ni Sir at nagmadaling umalis. Halatang busy. Wait.. Lim? Si Clarrence? Nandito siya?

Nagmadali naman akong pumunta sa harapan. And totoo nga, nanduon siya. Katabi ang ex niya. Nung nakita niya ako ay tumayo agad siya at niyakap ako. Clingy eh?

"Mabuti nalang at nandito ka na. I can't stand a second being with her!" Sabi niya which made me laugh. Ang cute niya namang magalit.

Umupo na kami at nag simula nang mag usap ng mga bagay-bagay. Ignoring Jessie.

"Ano ba ang ginagawa natin dito? What's up?" Tanong ko sa kanya. And like me, mukhang wala rin siyang ideya kung bakit kami nandito.

Minutes passed ay nagsimula naring tumahimik ang mga tao sa auditorium. Pumunta si Sir Chavez sa harap para sabihin na ang "big announcement" niya.

"Good day Ladies and Gentlemen. Siguro ay nagtataka kayo kung ano ang ginagawa niyo rito. Well, congratulations kasi kayo ang napiling representative sa department niyo para sa Mr. And Ms. Hearts 2016. This coming February 14" nag simula namang mag bulong-bulongan ang iba.

"Ako ang representative sa department natin Crystal. So, you can go now" Jessie said and tumawa.

"Actually, si Ms. Parker ang representative niyo Jessie. So, ikaw ang umalis" sabi ni sir Chavez. Mukhang napahiya si Jessie ah!?

"Ugh! I hate you!" Jessie said and walked out.

"Nako! Ano, okay lang ba sa inyo Mr. Lim and Ms. Parker?" Nagkatinginan kami ni Clarrence. Wala namang mawawala kung papayag  kami diba? So...ok lang naman

Tumango ako and Clarrence did the same. Mukhang natuwa si Sir Chavez

"Sige. Practice starts tomorrow. 5:00 pm dito sa audi" sir said and masayang umalis sa harapan namin.

Na-miss ko narin ang sumali sa mga ganito eh.

"Okay lang ba talaga sayo, Crys?" Clarrence asked. Naglalakad kami ngayon papunta sa room namin.

"Oo naman. Ikaw?" I asked him. He just nodded

"Kahit ano basta ikaw ang kapartner ko" sagot niya which made me speechless.

**
short update muna for now. Sorry.

Always the Bestfriend, Never the GirlfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon