That was the worst thing I don't want to hear at that moment..
Sobrang nasasaktan ako..
I cried a lot.. Tumungo ako at tinakpan ang tenga ko..
I don't want to hear them..
But then I had a sudden change of mind..
Tumingin ako sa kanila..
Laking gulat ko ng wala na ang babae..
Did she just rejected Luke's proposal??
I saw Luke.. Crying..
At laking gulat ko ng lumingon siya sakin..
I tried to call him.. I tried to shout pero walang lumalabas sa bibig ko..
Hanggang sa may nag flashback sa utak ko..
I remembered.. I'm sick..
I have cancer.. Breast cancer..
Then I.. I just.. D-died..
I'm dead.. Kaya pala!!
Walang nakakapansin sakin kasi di naman nila ako nakikita!
At di ako nakita ni Luke..
Pero nakakaramdam ako ng sakit..
Umalis siya.. He head into hia car.
Sumunod ako..
At narealize kong sa park siya pumunta..
Sa park kung saan kami nag kakilala..
Sa park kung saan kami naging KAMI..
Sa park kung saan kami bumuo ng masasayang alaala..
Tumabi ako sa kanya..
May kinuha siya sa wallet niya..
Then he open it at nagulat ako ng sobra sa nakita ko..
At the same time lalo akong naiyak..
He's looking at my picture..
"If only you're here Kristen.. Edi sana masaya na tayo.. May mga anak na tayo.. Bakit mo ko iniwan.. Iloveyou"
Umiiyak siya.. At ako din..
All I can do is to hug him even though I know di niya mararamdaman to..
Umiyak ako ng umiyak hanggang sa...
