Sanırım dahah önce bahsetmedim. Koluna Faça atılı kızın .
Onca yıl sonra çıkıp gelen anneme tekrar yüzsüz gibi geri dönemem. Annem dediğim kadın beni evden kovmuştu.
Ağlayarak önünde duruyordum.
"Hadi gel evimize gidelim. "
"İstemiyorum. "
"Lütfen gel seni çok özledik babanı kaybettik geçen ay tek başıma olamıyorum. Seni bulmuşken tekrar kaybetmek istemiyorum."
"Bende seni istemiyorum."
"Kızım canım hadi bak gerçekten çok mutlu olabiliriz."derken gözlerinden yaşlar süzüldü.
"İstemiyorum GİT. " Bağırmıştım. Herkes bize bakıyordu ama umrumda değildi. Tek umrumda olan yalnızlığımdi.
Annem yada annem diye bildiğim kadın elime bir zarf tutuşturdu gözlerinde yaşlar varken daha sonra arkasına bakmadan gitti.
Biraz pişman olsam da geri dönemezdim. Doğru olanı yaptığıma inanıyordum.
Elimdeki zarfa baktım . Üstünde adreS vardı . Evin adresiydi. Üstünden kaç yıl geçmesine rağmen hatırlıyordum.
Zarfı açtım içinde çok fazla para vardı. Zor durumda olmasam yirtar atardim ama şimdi yapamam.
Bu kadar parayı yanımda taşımamak için yakınımdaki ilk bankaya girip büyük bir kısmını yatırdım.
Bulunduğum yer ev adresine çok yakındı. Bu yüzden gidip bakmak istedim. Kucuklugumu hatırlamak ağlamak istedim.
Yürüdüm. Yürüdüm. Sonunda geldim. Uzaktan evi izlemeye başladım. Korumalar değişmiş.
Korumaların biri beni farketti. Kaçtım. Oda beni yakalamaya çalıştı. Koşarken ayağım taşa takıldı ve düştüm. Dizim kanıyordu. Gerçekten kötü haldeydi. Kalkacak gücüm yoktu.Koruma gelip beni kaldırdı ve eve doğru sürükleyip kapıda bekletti. Kapı açıldı ve içeri girdim. Annem oturmuş beni bekliyordu. Tabi benim olduğumu bilmiyordu. Evi bildiğim için kolaylıkla salonu buldum.
Annem beni görünce koşarak yanıma geldi. Boynuma atladı. Ben aynısını yapamadım
Daha sonra dizimi farketti. Hemen gidip batikon getirdi. Kendi elleriyle uğraştı. Yarayı temizledi.
Ben o kadar gitmek istesemde bırakmadı. Onun için geldiğime inandı. Odama çıkardı beni. Hala aynıydı. Hicbirseye dokunulmamış. Ağladım herzamanki gibi. Yatağıma uzandim. Uyuya kalmışım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnız
Teen FictionArtık dayanamıyorum hep yalnızım tek çare var ama korkuyorum eğer daha fazla kalırsam daha kötü olacağım, kararımı verdim buna son vermeliyim acılarıma herşeye nefesime de. *** Belki yapamayabilirim. Korkabilirim. Aniden hayatım değişebilir . Bilmiy...