Raison d' etre (Reason For Living)

Uno #memyselfandI

Ang bilis ng panahon, tumatanda na tayo, ako nga malapit na grumaduate sa college. Excited na talaga akong makapagpatayo ng sarili kong restaurant, makapagsalita parang napakagaling na chef e no? Haha. Matagal pa naman yun pero hay wala e naeexcite talaga ako, wala namang masama maexcite diba?

"Hoy Smile, nakangiti ka nanaman mag-isa diyan. I AM SO HAPPY FOR YOU GIRL! NGITING IN LOVE YAN AH?! IN LOVE KANA?!"

"Aray!!! *binatukan ko siya at napakamot naman siya sa ulo niya* Nakangiti lang in love agad?!"

"Bakit hindi ba?! Ayieeeeeee!"

"Nako Jam tigilan mo ako a. Hindi nga, okay? Nagdeday dream lang ako sa magiging restaurant ko haaaaay. *ngiting ngiti*"

"Psh. Palusot mo lang yan. Halos 4 years na tayong magkasama tuwing nakangiti ka mag-isa yan nalang lagi mong sinasabe? Ano ako shunga? Tao rin ako Smile, alam ko yung mga ganyan ganyan."

"Shunga ka naman talaga. *bwahaha*" Bulong ko sa aking sarili.
"Wow ha! Nahiya naman ako sayo psychologist kana pala ngayon?"

"Hindi ako pero yung future husband ko. Mwehe."

"Shunga ka talaga e no? Sinong in love saten ngayon? ako?! AKO?! *habang papalapit sa mukha niya, mabuti nga sakanya para matalsikan siya ng laway ko."

"ABA! Sinasadya mo ng paulanin yang laway mo e."

"Ssshhhh ang ingay!" Sabi ng mga babae sa likod namin sabay roll eyes pa. Psh wag na sana bumalik sa normal mata nila. Hehe joke lang.

Opps. Eto kasing si Jam ang ingay nakalimutan ko na tuloy na nasa library kami buti nalang at malaki tong library dito sa campus namin di kami narinig ng librarian. Deds talaga kami kung narinig.

"Ikaw kasi girl e."

Aba at ako pa sinising babaeng to?! Hinatak ko na siya palabas ng library, di naman siya nag aaral e, sabi niya may quiz daw sila mamaya. Hay Jamaica talaga.

Ako nga pala si Smile Vera. I K R? May pagkaweird pangalan ko. Pangalan kasi ng nanay ko ay si Saya Vera kaya halata naman siguro kung bakit nagkaroon ng smile sa pangalan ko. Tatay ko naman ay si lungkot hehehe joke lang, huhu nag joke ako guys, havey diba? Hahaha okay tama na baka matuluyan na akong mabangag. Both of my parents are in abroad kasama nila kapatid ko na lalaki, kasama ko rinsila doon ngunit tinapos ko lang HS ko dun tsaka ako umuwi dito sa Iloilo, gusto kasi ng mga magulang ko na maging responsable naman daw ako lalo na't college na ako. Hay, naiintindihan ko naman actually kahit masakit. Wala e, magulang ko sila, masmabuti na to kesa pabayaan nila ako diba? Para rin naman sa ikabubuti ko so go go go! Dito ko nakilala si Jamaica, oo si Jamaica yung babaeng baliw na yun pero sobrang bait non saken. Ramdam na ramdam ko ang pagmamahal ng isang kaibigan sakanya, ayoko masyadong makisocialize sa ibang tao e kasi di ko naman sila kilala ng lubusan at isa pa ayokong magtiwala ng basta basta buti nalang tong si Jam at nakuha niya loob ko, ang gusto ko kasi kay Jam pinapakita niya kung sino talaga siya, di yung plastikan. Nung pinakilala siya saken ng pinsan ko akala ko kung sinong baliw. Jk. Haha! 4th year college na kami, ohyes graduating na! Actually ako lang si Jam kasi 5 years yung kanya. Magkaiba kami ng course pero buti nalang at sa ibang subject namin sabay vacant namin. Walang araw di ako pinapasaya netong babaeng to kahit minsan nakakairita rin.

"Uy Smile, pasok na ako sa klase ko a. Bahala na si superman dito mamaya. Hahaha!"

"Ay ewan ko ayong babae ka. Osha, mauna na ako half day lang ako ngayon e. Mwah mwahhhh. Galingan mo kahit shunga ka tandaan mo habang buhay ka pa may pag asa. Hahaha"

"Sama mo talagang babae ka. Layas!"

Di namansiya shunga tamad lang mag-aral kaya siguro naapektuhan ang utak. Ang sama ko bang kaibigan? Pranka lang talaga ako pero uy may dorky side rin naman ako. Ahehe. Okay, uuwi na talaga ako mamaya traffic nanaman, ang init pa naman sa jeep. Ewan ko ba kung bakit ayaw akong bilhan nila mama ng sasakyan pero binilhan nila ako ng sarili kong bahay, maliit lang naman to kaya ako lang mag-isa. Gusto talaga nilang mabuhay ako mag-isa e, di naman ganon kalungkot sa bahay kasi nawiwili naman ako sa pagluluto, ang masaklap lang e mag isa akong kumakain kaya minsan benebenta ko nalang ng online. Pangarap ko talagang magkapagpatayo ng sarili kong restaurant e, mahilig talaga akong magluto simula nung bata ako. Noong nasa abroad pa kasi ako kasama pamilya ko tuwingnasa trabaho sila mama at papa, ako nagluluto kaya ayun nahilig ko na pati narin ang pagbebake kahit pagdating sa pag bebake e di ako ganon kagaling. Minsan sunog tapos sa loob hindi or totally sunog. Huhuhu.

Sumakay na ako sa jeep, as usual ang sikip at ang init pero I fairness swerte ko ngayon walang amoy putok akong nakatabi kaso ang katabi ko naman e aba naglalandian, todo landian. -.- Kadiri tignan actually, nong akala nila dito sa jeep, kama? Lahat na ng pasahero nakatingin sakanila di na nahiya. "Uy smile!!!" Napatingin ako. Esh, nakakainis talaga tong pangalan ko, akala ko naman may tumawag saken yun pala nagseselfie lang silang dalawa. Ugh, sana kahit naging buday or inday nalang pangalan ko. Diba lang? Bumaba sila sa isang restaurant....dun nanaman siguro maglalandian. Bumaba narin ako kasi nagccrave ako ng sweets pero sa coffee break ako pumunta, gusto kong maenjoy kinakain ko, hindi yung may panira ng moment.

Kung magkaroon ng 10 favorite to mamaya, update ko agad. :) Salamat po. Sorry sa mga maling term or word na ginamit ko kung man meron or mga wrong grammar.