AŞKIN PEŞİNDEN

Başlangıç :

Merhaba ben Defne, sarı kıvırcık saçlı, mavi gözlü, orta boylu, zayıf bir kızım. Ailemin tek çocuğuyum ve dolayısıyla biraz şımarık yetiştirilmişim. Ama şımarık deyince asla aklınıza gelen o şımarık cadı kız tipi gelmesin, çünkü ben öyle biri değilim ve öyle kızlardan nefret ederim.

Ailemde toplam 3 kişiyiz ben, annem ve babam. Babam polis, annem ise doktor, annem hastanede şef. Babam ise baş komiser. Ailemi çok seviyorum. Fakat fazla vakit geçiremiyoruz. Ikiside bu aralar iş sebebiyle yoğunlar. Bu arada ben 15 yaşındayım ekimde doğdum 8 ekimde, yarın benim için çok önemli bir gün yaz tatilim bittiği için biraz uzgün olsam da yarın lise hayatıma adım atacağım ilk gün bu yüzden çok heyecanlıyım ben çok çalışkan biri değilim ama tembel olduğumda söylenemez. Annem ve babam bir fen lisesini kazanma mı çok fazla istiyorlardı. Eğer kazansaydım ıstediğim herşeyi yaparlardı. Fakat ben orayı kazanan adım. Ve dolayısıyla buna çok üzüldüler. Onlara söz vermiştim. Ama tutamadım. Yapacak birşey yok. Annem ve babam beni özel bir liseye yazdırdılar. Zaten eğer sözümü tutamazsam öyle olacaktı.

Ve öyle oldu. Geçen ay birlikte okulumu görmeye gittik. Hoş bir okul beğendim. Yarın o okula başlayacağım sabah beni annem okula bırakacak. Gelmek için çok ısrar etti, ama ben kabul eder miyim hiç sanki ilkokul çocuğu gibi annem yanımda olsun istemedim, sağolsun oda beni kırmadı. Kabul etti. Acaba yarın neler olacak. Kendime uygun arkadaşlar edinebilecekmiyim gerçekten çok merak ediyorum. Ve merak ettiğim herşeye yarın sabah ulaşacağım. Ve beklediğim gün geldi. Sabah annemin alt kattaki mutfaktan hadi defne daha ilk günden okula geç kalacaksın sesiyle uyandım. Sanki yanıma gelip hadi kızım deyip dürtse ne olurdu. Neyse annemin sesini duyar duymaz yataktan fırladım hemen akşam dan hazırladığım siyah yüksek bel kot pantolonumu ve üzerine de gri üzerinde siyah yazıları olan kısa tişörtümü giydim. Saçlarımı kıvırcık olduğu için düzleştirdim. Kıvırcık olduğu için kısa görünen saçlarım şimdi fazlasıyla uzun olmuşlardı. Tam da istediğim gibi Birde abartılı olmamak üzere makyajımı yaptım. Siyah püsküllü çantamı aldım. Siyah spor ayakkabılarımı da giyip arabada beni bekleyen annemin yanına doğru yaklaştım ve arabaya bindim annem:
- Heyecanlı mısın kızım? diye sordu. Bende yani biraz dedim. Okulun önüne beni bıraktı dönüşte beni aynı yerden alacağını söyledi ve gitti.

Ben 9/B sınıfındaydım. Okulun bahçesi büyük, küçük öğrenciler ile doluydu. Okulun kapısına doğru yürümeye başladım. Kapıdan girdim. Sınıfımın yerini biliyordum. Yukarı ki kata çıktım. Ve koridoru tam dönerken biriyle çarpıştım. Çok yakışıklıydı birbirimize öylece baka kalırken özür dilerim deyip yürümeye başladım. Acaba benim hakkımda ne düşünmüştür ki. Çok merak ettim ama hiç arkama bakmadan hızla sınıfa girdim. Bir sürü insan vardı. Arkalar da hep erkekler vardı. Sınıfa girdiğim gibi tüm gözler üzerime dikildi. Bende en öndeki boş bulduğum sıraya oturdum. Yanıma Cemre adında bir kız oturdu. Tanıştık çok iyi biri. Ilk günden arkadaş edinebildiğime çok sevindim. Öğretmen geldi. Herkes sıra ile kendisini tanıttı. Kitaplar dağıtıldı ve serbest bırakıldık. Cemre ile birlikte okulun bahçesinde ki banklardan birine oturduk. Cemre su almaya gitti. Telefonumun melodisiyle çantamı açıp telefonumu elime aldım. Arayan annemdi bu akşam mesaiye kalacağını ve dolayısıyla beni okuldan alamayacağını babamında işten geç geleceğini söyledi. Yani eve tek başıma gidecektim. Cemre su şişesi elinde geldi yanıma oturdu. Biraz dolaşalım mı? diye sordu. Bende olur dedim. Dolaşırken koridorda çarpıştığımız yakışıklıyı gördüm yine göz göze geldik. Gözleri yeşildi çok tatlı. Sonra Cemre bana bir sır vermek istediğini soyledi. Bende dikkatlice dinledim. Cemre önceden de bu okuldaymış ilkokul ve ortaokulda. Benim koridorda çarpıştığım çocuk Cemre'nin 8. sınıf aşkıymış
Adı da Kaan. Ama Kaan onu sevmiyormuş. Neden sevmediğini anlamadım. Cemre çok güzel ve zeki bir kız ayrıca çokta nazik ve iyi biri. Ama kalp işi bu işler öyle herşeye bakmaz. Cemre den bunları duyduktan sonra Akan ile işim olmaz. Sonuçta o benim arkadaşım bir günlük bile olsa. Ve ona böyle birşeyi yapamam.

Okul bitti. Cemre'ye veda edip okuldan çıktım. Yağmur yağmaya başlamıştı. Eve nasıl gidecektim, hiçbir fikrim yoktu. Durağa doğru yavaş yavaş yürümeye başladım. Tam o sırada universite yaşlarında ki bir erkeğin cüzdanını düşürdüğünü gördüm. Koşarak yerden cüzdanı aldım ve adama götürdüm. Cüzdanı elimden alıp hemen içine baktı ben de:
- Merak etmeyin paralarınızı çalmadım. dedim. Adam:
- Paralara bakmadım içinde manevi değeri çok fazla olan birşey vardı ona baktım. dedi.
O kadar adamı düşünüp cüzdanı ona verdim. Bana bir teşekkür bile etmedi. Dayanamayıp :
- Ben sizi düşünüp cüzdanınızı yerden aldım ve size verdim bunu yapmak zorunda değildim fakat karşılığında bir teşekkür bile etmediniz bilmem farkında mısınız? dedim. Adam:
- Bunu alın lütfen. dedi. Cüzdanından birkaç yüz tl çıkartarak. Ben :
- Siz beni çok yanlış anladınız ben paranızı istemem ben sadece insanlık için bir teşekkür edersiniz diye düşünmüştüm ama yazık. dedim. Ve hızlı hızlı yürümeye başladım. Tam o sırada kolumu güçlü bir kuvvet geri döndürdü tekrar cüzdanın sahibi ile göz göze geldik. Gözleri çok açık bir maviydi tıpkı benimkiler gibi ne istiyorsun bırak beni zaten eve de geç kaldım deyip kolumu kurtarmaya çalıştım. Adam:
- Bir fikrim var, zaten size bir teşekkür borçluyum madem aceleniz var ve evinize geç kaldınız benim arabam var sizi evinize kadar götüre bilirim. dedi. Ben :
- Yok ben almıyım, kendim giderim dedim. Yabancı bir adamın arabasına binmek hiç de hoş değildi sonuçta. Adam:
- Merak etme küçük kız seni yemem. dedi. Ben :
- Ha ne dedin sen ben küçük kız değilim tamam mı? benim bir adım var. dedim. Adam :
-Adın ne küçük kız? diye sordu. Ben :
- Kes sesini seni aptal benim adım Cemre dedim.
- Bende Doruk izin ver seni evine kadar bırakayım acelem var demiştin zaten seni yeterince oyaladım. dedi. Başka çarem kalmamıştı durak çok uzaktaydı çaresiz arabaya bindim. Yolda giderken hiç konuşmadık. Evin önüne gelince teşekkür ettim. Doruk:
- Teşekkür etmene gerek yok ödeşlik dedi. Bende peki o zaman deyip eve girdim. Odama çıkıp üzerimi değiştirdim. Çantamı yerleştirdim sonra da biraz teen wolf izledim. Babam zaten geç gelecekti, annem belki sabaha karşı gelirdi.

Cemre beni gece için bir partiye davet etmişti, bende gelemem dedim. Yerini de söyledi fikrim değişirse gelmem için. Evde çok sıkıldım. Partiye gitmeye karar verdim. Hemen çantadan telefonumu alıp annemi aradım ve durumu anlattım.

Çok geç kalmamak şartı ile izin verdi. Hemen dolabıma göz atmaya başladım, çok dikkat çekmeyecek fakat çok sadede olmayacak beyaz mini siyah detayları olan bir elbise seçtim, altına siyah fazla abartılı topuklu olmayan parlak bir ayakkabı ve siyah parlak el çantamı aldım hemen bir taksiye atladım ve gittim. Taksiye parayı ödeyip partinin olacağı evin bahçesine girdim. Birsürü insan vardı. Ve Cemre çok şık olmuştu onu hemen tanıdım. Yanına gittim. Biraz konuştuk. Geldiğime çok sevindi. Sonra ben gidip boş bir yere oturdum. Bir baktım ki Kaan'da orada. Beni hemen fark etti. Ben görmemiş gibi yaptım. Yanıma geldi. Ve :
- Merhaba ben Kaan sende Defne olmalısın dedi. Ben :
- Olmalısın derken adımı nerden biliyor sun sen dedim. Kaan:
- Defne bütün okul seni konuşuyor. dedi. Ben:
- Nee!! neden bütün okul beni konuşuyor ne oldu ki neden? derken sözümü böldü ve :
- Şaka yapıyorum tabiki Cemre'ye sordum adını. dediği an içim rahatladı. Sonra bana önceki okulumu falan sorup durdu bayağı bir konuştuk. Daha sonra etrafı süzerken birde ne göreyim Doruk tam havuzun karşısında durmuş bana bakıyor. Sonra bana doğru yaklaşmaya başladı. Merakla bekledim yanıma geldi ve :
- Senin burada ne işin var? diye sordu. Bende:
- Asıl senin ne işin var? dedim.
- Ben Volkan'ın en yakın arkadaşıyım. dedi. Acaba Volkan kimdi? Çok merak ettim.
- Ben Cemre'nin yakın arkadaşıyım. dedim. Küçümser bakışlar atarak :
- Demek Cemre'nin arkadaşı. dedi. - Evet ne var? Ayrıca Volkan kim hala anlamadım. dedim. Kahkaha atarak:
- Hani Cemre'nin arkadaşıydın. dedi. Bende:
- Öyleyim zaten ama bana Volkan dan bahsetmedi. dedim.
- Volkan Cemre'nin abisi ve benim 15 senelik en yakın arkadaşım. dedi. Oh ne güzel 15 sene aslında pek te inanmak istemedim Cemre bir abisinin olduğunu söylemişti ama adını bilmiyordum. Gidip Cemre' ye sordum. Oda bana anlattı. Doruk doğru söylüyormuş. Saat çok geç olmadan eve gitmem gerektiğini aklıma getirdim. Cemre ile vedalaştım ve taksi ile eve gittim. Evde kimse yoktu. Pijamalarımı giydim ve yatağa yatıp biraz düşündüm. Ne gündü ama çok fazla şey yaşadım. Yani benim için okulun ilk günü liseninilk günü güzel geçti.