Life of Mister H (LMH) - (ONHOLD)

Chapter 18. She's Hurt

Chapter 18. She's Hurt

    A/N :  ^_________^  Hiiii

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ayoko na ng nakikita ko pero ayaw din naman umalis ng mga paa ko sa pwesto ko. 

Yung totoo? Masarap masaktan? Masokista lang ang peg? Ang unfair talaga ng life! Kung sino pa yung tao na gusto natin, siya naman yung may gusto sa iba. Haaay. /laslas.

Aalis na sana ako kasi nga hindi ko na take ang mga eksena ng biglang...

"JAZZ!"

Anak ng asdfghkl! 

Nakita pa ako! >____< 

Aalis na nga ako eh! Huli pa! Masasaktan lang ako nito for sure eh!

Pero para wag naman sila magduda sa weird na kinikilos ko.. (kasi feeling ko ako lang naman yung nakakaramdam nito) ..lumapit na din ako sa pwesto nila.

"Bes! Nandito ka pala! Hahaha. Hindi ka man lang nagtext na pupunta ka pala" *with matching pilit na pilit na tawa. at haluan pa ng konting tampo tone. Hola! Si Jazzi yan! T____T Edi ako na plastik. Huhuhu ayoko naman mag pretend eh. Pero kasi bakit parang may nagbago? Dati naman nagsasabi talaga si Bes kapag pupunta yan dito. Nagbago? Ewan. O baka kaya ako lang yung nagbago?

Hirap!

"Sorry Bes ah? Si Aren kasi eh bigla ako pinapunta, hindi na tuloy kita naitext. Sorry talaga Jazzi"

Bakit Bes? Ganun na ba kahirap magtext ngayon? :'(

"Suuus Bes! Joke lang! Syempre welcome na welcome ka na naman talaga dito." *insert pilit na pilit na smile here*

Waaa! Sige na! Ako na ang the Great Pretender! >____< Ako na nagp-pretend na okay lang kahit na crystal clear na hindi! Ako na talaga! T_T

Bago pa ako mag drama ng bongga. Naalala ko yung dala ko na basket. Nakalagay dito yung merienda sana namin ni Aren. Pero dahil nandito na si Bes merienda na din nya. Kabastusan naman kapag hindi siya binigyan.

"Eto guys oh. Kain kayo, ako nag prepare niyan"  

^____^

T____T 

pero sige kayo na lang kumain. Nawalan na ako ng appetite. Waa. Yung Jazzi-Aren dapat kanina naging Cassey-Aren na ngayon.

Ang lungkot naman. Makaalis na nga! Ayoko na talaga dito T_T

"Iwan ko muna kayo ah? May pinapagawa nga pala si Dad sakin eh. Babush!" palusot ni the great pretender Jazzi. /laslas

Naglalakad ako ngayon ng hindi man lang sila nilingon. Ayoko nga baka may makita pa ako. Hindi ko na din sila binigyan ng chance para makapagtanong baka kasi may masabi lang ako. *sigh*

Promise! Ang hirap um-acting! Ang hirap mag-pretend. Ang hirap gawin nung mga bagay na ayaw mo gawin pero kailangan. 

Life is so unfair.

>____<

[Aren's POV]

"Problema nun?" tanong ko kay Cassey. Nag-walk out kasi bigla si Jazzi eh.

"Aba malay ko sa inyo! Ang tagal ko kaya nawala" sabi ni Cassey habang kumakain ng sandwich. Ang galing eh, napaka-concerned bestfriend. Hindi ba niya kaya basahin bestfriend nya? Tsk.