Prologue:
Madami akong narealized after nung kahapon...
Napatunayan kong makakalimutan din kita,
Na lilipas din ang lahat,
Na di totoong pagmamahal yun...
Dahil ang totoong pagmamahal..
lipasan man ng panahon,
tabunan man ng mga bagong alaala,
o kahit pa makaligtaang nangyari pala
ay babalik at babalik parin
at hinding hindi mo makakalimutan...
dahil hindi ito magbabago kailanman.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
