Vicious Revenge

prologue

I went down my flat's basement through the pavement near the vacant lot. I took a deep breath and put preasure on my wounded leg shot by unknown guy who chased me since I got off from school.

"Aarrrgghh!! This damn bullet is killing me!"

I dialed somebody's number and waited a while until she picked up her phone.

"Marie, Code A. Asap!"

I heard her drop the line and suddenly, everything went black.

--------------

"Punyeta ka talaga Kathy! Sinabihan na kitang tawagan ako bago ka umuwi e. Mag impake ka na. Siguro naman sapat na ang 3 araw na tulog para sa lakas na kailangan mo. Alam na nila kung saan ka nagtatago."

Marie. Marie Montenegro, Best friend ko since umalis ako ng bahay para isa isahin ang mga taong bumaboy at sumira ng buuay ko. Sya ang kumupkop sa akin simula nang makita nya akong tulala sa labas ng bahay nila sampung taon na ang nakakaraan. Mahina pa ako at sya ang nagturo sakin para mabuhay. Mayaman sya at dahil nasa legal na edad na sya nang panahon na nakilala ko sya, binigyan nya ako ng bagong katauhan at binihisan para gawing legal na kabilang sa kanya. Mag isa na rin sya simula nang mamatay ang mga magulang nya. Parehas nag-iisang anak ang mga magulang nya kaya nagiisa na sya.

Nag-iisa na sya gaya ko.

"Hindi mo mararamdaman yung sakit sa loob ng ilang oras. Mabuting bilisan mong hakutin lahat ng kailangan natin para sa next place natin. Sinuigurado kong naka timebomb na sa loob ng 30 min. yung buong lugar at wala silang makikitang ebidensya na magtuturo satin."

"Daanan natin si Seeley. Ayokong mag-alala sya."

Hinawakan nya ng mahigpit ang braso ko at tinignan na nagsasabing 'mas mabuti kung hindi mo yan itutuloy'.

Wala na akong nagawa at tuluyan na nga kaming umalis Sa lugar na naging tahanan namin sa loob ng isang taon.