Uling Meets a Princess

Chapter 1: Her Story

Maagang nagising si Cielo ng araw na iyon. Naninibago sya ng magising at matagpuang maluwang ang kanyang kama.

Halos magdadalawang taon din na madalas na natutulog sa kwarto niya ang ate niya na si Charlene matapos itong makipagtanan sa ngayo'y asawa na ng ate niya na si Amiel.

Natatawa pa rin sya kapag naaalala nya ang mga katangahan ng ate niya.

She really missed her Ate already.

Kailan lamang sila nagkaintindihan ng kanyang ate.  She had been so distant and bitch sa ate niya. Ampon siya. Naiigit sya sa atensyon at pagmamahal na ibinibigay ng kanyang mga magulang sa kanyang ate.

Kahit naman alam niya na kahit kailan ay hindi naman naging unfair ang mga magulang nila sa kanya.

Mas naging unfair pa nga ito sa Ate niya dahil palagi ito kinukumpara sa kanya dahil narin sa mga kagagahan at katangahan niya.

Nahihiya siya sa pamilyang kinalakihan niya. At mas nahihiya siya sa sarili niya. She really had an ugly heart. Simula pa noong bata sila naging napakasalbahe na niya sa ate niya.

She disliked her Ate. Almost hated her.

Ayaw na ayaw niyang nalalamangan siya nito. Na umaangat ang ate niya at mas napapansin ng mama at papa niya.

She did everything to overshadow her.

Noong nasa high school sila ay tuwang tuwa siya every time na palagi siya mas pinupuri kesa sa ate niya.

Napakasaya niya kapag sinasabi na magandang maganda siya at ang ate niya ay di gaanong pansinin.

While she had always been a muse Charlene was a late bloomer.

When Charlene strived hard with her studies and started getting recognitions in Quiz bees. Masyado aiya naalarma at nagpanik.

She dis not want her ate outshine her or even level with her.

When Charlene chose to take up two year computer course, napakasaya niya. Alas, she jad accwpted her defeat just like that. Palagi na ito pinagagalitan sa bahay, sinasabihan na gayahin siya. Tuwang tuwa siya na naiinis ito at nakikita na nahihirapan ang ate niya. Natutuwa siya na tila aping api ito.

Hanggang sa hindi na nakatiis ang ate niya.

She burst out. Ipinamukha nito sa kanya kung anong klase siyang kapatid.

It hit her hard.

She was struck by her Ate's sentiments.

Hindi lang tumimo sa isip niya ang mga sinabi nito kundi parang tinatarak niyon ang kanyang puso

And she had been remorseful since then.

She realized how bad a sister she had been. She did not deserve to be in their family.

But Charlene loved her. Kahit ano pa any ginawa niya rito ay mas pinahalagahan nito na kapatid siya nito.

Na kahit magkaiba ang dugo nila ay magkapatid pa din sila.

Her heart broke into pieces and she asked her parent's forgiveness.  But most to Charlene.

She had been at peace for the first time sa buhay niya. Wala nang bitterness, wala ng inggit, wala ng selos. Ang natitira na lang ay pagmamahal at ang kagustuhang mahanap ang tunay na magukang niya.

The yearning had always been there all her life. Dati ay galit siya kapag naiisip niya kung paano naatim ng kanyang mga tunay na magulang na ipamigay siya.

Ngayon naiisip na lang ni Cielo kung anong klase ang buhay na mayroon ang kanyang tunay na pamilya.

Mahirap kaya ang mga ito?

Siguro ay kahirapan ang naging dahilan para ipamigay siya ng mga ito.

Siguro dapat siyang magpasalamat sa mga tunay niyang magulang na ninais na mapaiba ang buhay niya.

Kailan lang nalaman ni Cielo kung sino ba talaga ang tunay niyang magulang. It was Charlene who urged her to ask their mom.

And she did.

Hindi naman nagdalawang isip ang mama niya ay sinabi sa kanya ang lahat ng impormasyon na alam nito tungkol sa mga tunay niyang magulang.

Her mama told her na taga Mindanao ang tunay niyang magulang.

And yes, she was poor.

Nang ipinanganak siya ay kaaktapos lang ng malakas na bagyo na tumama sa kanilang lugar. Sinalanta niyon ang lahat ng kabuhayan ng kanyang tunay na magulang.

Kaya napilitan iton ipaampon dahil kung isasama raw siya ay mamamatay lamag siya.

That was her story, still unfinished,  still incomplete.

At araw araw ay lalo niyang nararamdaman ang pagnanais na malaman at makilala ang tunay na siya.

Note: Medyo natatagalan ako sa pag gawa nito pero hoping na magustuhan niyo ito. 😁😁