Çarenin tükenmiş kalemi,
Nemli kağıdın hevesi,başa sarıyor,
Sarıyor seni...
Kurumuş dudakların sevgi yoksunu.
Kanatların her çırpınışta eksiliyor tüy tüy.
Gör artık uçmak değil bu,
Yaşamdan feragat etme biçimi.
*
Boşaltmışlar içinin odalarını...
*
Seninki,erkenden bitirmek günü,
Tüketmek dünü.
Benliğinin arkasından el sallıyorsun,
İhanetin kendine,
Bedeli yok,hesabın yok,
Muhtaçsın karşılıksız bir gülüşe.
