ZORAKİ MUTLULUK

1

sen belkide uğruna ölürken tanıyamadığımdın .beni hiç hatırlamayan.ben Merve 18 yaşında annesinin birtanesi ablasının can arkadaşı güzel bir kızım .ablam tek arkadaşım onun sözü bir emirdir benim için onun her sözü kanun....

annem bile hayret eder bazen bizim bu anlaşmamıza hayretle bakar ama mutlu olurdu .bak unuttum şimdi ablamdan bahsederken Cemden bahsetmeyi unutmuşum .bizim evin tekne kazıntısı evimizin erkeği herşeye burnunu sokan yaramazım .16 yaşında afacan benim ablamın Leylanın canı o bizim tek aşkımız ve annem medarı iftarımız .babam vefat ettikten sonra tek dayanağı olan bizleri asla bırakmamış evlenmek istememiş bu yaşına gelene kadar bizle uğraşmış .ama asla sıkılmamış bizlerden bizim için herşeye katlanan can annem.

evet işte o gece hayatımızın bir anda değişeceğini bilsem asla ablamı  takip etmezdim .o gün bir anda değişti herşey .

ablam leyla sınıfından zengin ukala  bir çocuk olan mert yalına aşıktı.o gece onların evinde parti vardı ablam yine Merte olan aşkını itiraf etmek için partiyi bastı hafif içkili bir şekilde gitti.biz o evde iyi tanınırdık aslında annem o evde aşçı olarak çalışırdı .asla gocunmazdım .çünkü ekmek parası idi ve işini güzel yapardı.

Mert elinde içki bardağıyla ablamı görünce 

.oooooo leyla hanım teşrif etmiş diyerek ...onunla dalga geçer gibi konuşmaya başladı 

ablam 

.seni seviyorum mert ne olur kabul et artık bunu diyerek bağırmaya başladı 

ve elinde ki içki bardağını mertin kafasına fırlattı.

Mert çok sinirlendi yüzüne akan kanla bir anda elini kafasına götürdü. sana bunu ödeteceğim diyerek merdivenlerden yukarı koşarak çıktı.

ben şaşkınlık içinde onları seyrediyordum .ablamın Merti nasıl sevdiğini biliyordum .ama durması gerektiği yeri asla bilememişti.

.Leyla hadi çıkalım buradan dedim.... herkes bize bakıyordu .

merve diye bağırdı ablam götür beni burdan dedi ...

tam adım atıyordu ki tökezledi ve yere düştü.o kadar rezil olmuştuk ki anlatamam ama ablam farkında bile değildi içtiği biralar ablamı mahvetmişti.

dışarıya çıktık  ablam koşarak yanımdan uzaklaştı .ama nasıl bağırıyordu anlatamam.merti kendime aşık edeceğim siz oradaki herkes bunu göreceksiniz diye bağırıyordu.

koşarken yoldan geçen arabayı farketmediği bir anda arabanın altında kaldı .donakaldım ne yapacağımı bilemedim etraftan gecenler bir anda ambulansı aradılar .ambulans geldi ablamı sedyeye alıp hemen hastaneye getirdiler  .

unutmuştum annem ile cemi aradım durumu anlattım .biz hastaneye geldiğimizde annem ile cem hastanenin kapısında bekliyorlardı  .

annemin gözleri kıpkırmızı olmuş cem bile belli etmeden ağlıyordu sanki. afacan erkek ya işte belli etmeyecek üzüldüğünü anneme teselli verecek çocuk işte  .ben ambulanstan koşarak indim ve annemin boynuna sarıldım 

annem .

leylaya ne oldu siz nereye gitmiştiniz diye bağırdı 

tabi birşey diyemedim annem merti bilmiyordu hep ablama tembih ederdi .onlar ile biz farklıyız kızım mertten uzak dur derdi şimdi desem kızacak nediyecektim .

ve sustum.ablamın önemli birşeyi yokmuş sarhoş olduğu için arabanın önünde yığılmış kalmış .araba da son anda durunca  küçük sıyrıklarla kurtulmuş gece hastane kaldık ve sabah olunca eve gittik .

artık ablam çok sakindi sakindi .o olay hiç olmadı ve biz mertin evini basmadık bende olayı unuttum gibi hiç düşünmüyorum ama o gece ki mertin bakışlarını hiç unutmadım 

acaba mert neden kadınlardan nefret ediyordu ki?