I miss her bright smile that makes her my inspiration but........
Hindi ko ineexpect na magiging mahirap pala.....
Mahirap talaga kung ang nag-iisang natirang mahal mo sa buhay ay mawala pa........sobrang sakit........
Ito ay isang storya ng isang tatay na mawawalan ng anak ng ganoon ka aga.......
.....
"Wag mo nga akong hawakan!!!!"sigaw ko sa babaeng nag-aasikaso sa akin dahil natapunan ako ako ng kape na iniinum ko dahil sa katangahan niya.....
"S-s-sorry pa hindi ko naman sinasadya eh."sabi ng babaeng nasa tabi ko ngayon......
Buong buhay ko puro katangahan lang niya ang naidudulot niya sa akin.....hindi ko aoya tinuring at ituturing na anak dahil siya ang dahilan ng pagkawala ng asawa ko........tutal hindi ko naman siya kadugo......napulot lang naman namin yan sa kalsada pagkatapos namin magsimba ng asawa ko.......pero nawala ang asawa ko ng nagpunta kami ng park pagkatapos namin siyang ampunin dahil wala kaming anak at hiling rin niya..... para mamasyal ng napunta ang kanyang bola sa gitna ng kalsada at hinabol siya ng asawa ko habang ako ay sinagot ang tawag ng nasa cellphoneko.....hindi ng bata napansin na may paparating na kotse habang pinupulot niya ang kanyang bola.......
"Anaaaaakkkk!!!!"napalingon ako ng sumigaw pagkalingon ko tinulak niya ang bata tapos..............imbis na yung bata ang masagasaan ......ang asawa ko pa tuloy.....pero may sinabi siya sa akin bago siya bawian ng buhay.....
"W-w-wag n-na w-wag m-m-mong p-p-pababayaan y-yung b-b-bata k-k-kahit n-n-na h-h-hindi n-n-natin siya k-k-kadugo m-m-minahal k-ko s-siya....t-t-tandaan m-m-mo rin na m-mahal na m-m-mahal k-k-kita."ang huling salitang binitawan niya bago siya bawian ng buhay..
"Papa malalate ako ng uwu mamaya ah,may duty pa ako"sabi nya...hindi ko nalang siya pinansin.........
"Magluluto ho muna ako bago ako umalis."
Pagkatapos nya magluto ay umalis na siya......
Pagkadating ng gabi.....ala una na siya nkabalik ......
Siya lang ang naghahanap buhay sa amin kahit na siya ay nag-aaral....siya rin naman ang nagpumilit pamalit sa pagkamatay ng asawa ko..........
Ganyan lang ang ginagawa niya araw-araw...........
Isang araw narinig ko nalang na may kumatok sa pintuan ng bahay namin.....pagkabukas ko........
"Ser yung anak niyo po sinugod sa ospital!!!!!"sabi ng kaklase niya siguro
"Ano!!!!saang ospital???!!!!"kinakabahang tanong ko sa kanya......
"Sa ******** Hospital po!!!!"dali-dali akong lumabas ng bahay at pumunta sa ospital....
Pagdating ko sa ospital tinanong ko ang nurse sa lobby ng ospital.....
"Nurse saan na po ang pasyente na ang pangalan ay Clauxine Reyes?"
"Ay sa room 541 po sir.."sabi ng nurse.....agad-agad akong pumunta sa kwarto niya......
Ang sakit makita ang anak ko na nahihirapan.......maraming nakasuporta na mga life support sa kanya .......ang ganda pala ng anak kong pagmasdan.....ang inosente ng kanyang mukha.....doon na nagsimulang tumulo ang saganang luha sa mga mata ko........
"P-p-papa lapit ka ba dito please...."sabi nya sa akin...agad na man akong lumapit sa kanya.....
"Papa alam mo ba mahal na mahal na mahal kita kahit na sobrang harsh mo sa akin mahal pa rin kita...kahit na ipagtabuyan mo ako hindi pa rin ako nagsawang alagaan ka......kahit na sinabihan ka ni mama na alagaan mo ako...pinilit ko na ako na lang ang mag-aalaga sa iyo kasi alam ni mama na may sakit ako.........kahit na din na hindi nyo ako kadugo......minahal ko pa rin kayo....pero papa mahina na ako e....hindi ko na kaya pang magtagal sa mundong ito......sorry papa dahil sa katangahan ko nadadamay pa kayo.....hindi ko na kaya papa eh....lumalaki at mas lalong lumalaki ang butas ng puso ko....pero papa kahit na mawala ako ah ingatan niyo ang sarili niyo wag kayong magpapabaya......sorry rin pa dahil inilihim ko sayo ang sakit ko hindi ko kasi kaya na makita ikaw na umiiyak......pero dahil sayo papa nagkaroon ako ng inspiration para mabuhay at hindi mawalan ng pag-asa na mabubuhay at makakasa ko pa rin ikaw--"putol ko sa kanya habang walang humpay ang pag-agos ng mga masasaganang luha sa mga mata ko...
"Hindi anak......ako dapat ang humingi ng tawad sayo dahil hindi ko napakita at naparamdam sayo na magkaroon ng ama...kung sana nalaman ko agad ang sakit mo at hindi pinuno ang puso ko ng galit at hinanakit sayo edi sana masaya tayo ngayon...edi--"
"Shhhhh papa wag ka ng umiyak....basta tandaan mo ang sasabihin ko sa iyo papa ha.....na mahal na mahal na mahal na mahal talaga kita...."sabay ngiti ant pinunasan ng kanyang daliri ang pisngi ko......
"Mahal na mahal na mahal ka rin ni papa anak"kasabay ng pagsabi ko sa kanya ay ngumiti sya anlt dahan-dahang ipinikit ang kanyang mata.....
"Hindi pwede to.......anak gumising ka......DOC...DOC!!!!!"dali-daling pumasok ang doctor at mga nurse....
"CLEAR!!!!"sabay lagay ng doctor ng parang plantsa sa ibabaw ng dibdib ng anak ....limang beses nya itong inulit hanggang sa.........
"The patient is gone.....10:36pm.....im sorry ser...."sabi ng doctor
Dahan-dahan akong lumapit sa anak ko at niyakap ng mahigpit ang kanyang walang buhay na katawan.......
········
Pina cremate ko nalang ang katawan ng anak ko.....palagi ko siyang pinagdadasal at dinadalaw ang kanyang libingan kasama ng asawa ko sa sementeryo........
******
After 5years
Eto pa rin ang sakit......limang taon ng makalipas mula nung nawalan ako ng anak pero parang kahapon lng ito nangyari....sariwang-sariwa pa talaga ang mga alaala ng anak ko ant ng asawa ko pero di ko makakalimutan iyon..........
I LOVE YOU VERY MUCH.................MY DAUGHTER.......
------------------------------------------------
haaaayy salamat at natapos na rin ang story na ito.....grabe iyak ako ng iyak ng tinatype ko itong storya na ito eh.........sorry dahil medyo magulo ang storya dahil ito ang kauna-unahang storya ko kaya pagpasensyahan niyo na.....^_____^Vpls mag comment kayo para malaman ko ang mga saloobin niyo sa first story ko........
PLEASE
VOTE
&
COMMENT
