Η Κόλαση και ο Παράδεισος μου.

Μαφια

Part 28

"Τι στο διάολο θες απο εμενα;"της ειπα με μισος.
"Αυτο που ηθελα παντα"ειπε και με κοίταξε με υποκρισία.
"Τι;"
"Τον Ορεστη"ειπε και χαμογέλασε με κακιά.
Αααα αυτο το κοριτσάκι δεν παει καλα.
"Δεν εισαι καλα Μαρία εισαι άρρωστη με πολλα ψυχολογικά προβλήματα"
"Αναρωτιέμαι τι σου βρήκε"ειπε και με κοίταξε με αηδία απο πανω εώς κατω.
Δεν ειπα τιποτα.
"Εισαι φτωχή,άσχημη,φυτό,δεν εχεις φιλους ειλικρινά θελω να δω τι σου βρήκε"
Οχι λέει ψέματα.
"Αλλα μαλλον θα εισαι τοσο ηλίθια που νομιζεις οτι ο Ορεστης σε αγαπάει πραγματικά"
"Ναι με αγαπάει!"
"Αχαχαχα κοιτά πραγματικά το πιστεύεις"
Έσκυψε κοντα στο αυτί μου.
"Σου άρεσαν οι φωτογραφίες;Τις έβγαλα μονη μου"
Πάγωσα.Οχι δεν το πιστευω!
"Εσυ έβγαλες τις φωτογραφίες;Και τα φυλλάδια εσυ τα μοιράσες;"
"Ααα κοιτά εχεις καποια εγκεφαλικά κύτταρα τελικά"ειπε και χαμογέλασε ειρωνικά.
"Δεν-δεν"
"Και αναρωτιέμαι πως γινεται να εισαι ακόμα με τον Ορεστη.Ενοω τα εφτιαξες με τον ΚΟΛΛΗΤΟ του και μετα βγήκες με τον αλλο ΚΟΛΛΗΤΟ του.Εισαι μια πραγματική τσουλα"
Δεν μπόρεσα να μιλήσω.
"Γιαυτο αν ημουν εσυ θα άφηνα τον Ορεστη να εχει δίπλα του κοριτσια στο δικό του επίπεδο και οταν λέω στο δικό του επίπεδο εννοώ ΕΜΕΝΑ.Γιαυτο κανε μας την χαρη και εξαφανισου"
Με προσπερασε και εφυγε.
Σε δέκα λεπτα βρισκόμουν στο σπιτι μου.
Καθομουνα στο παράθυρο μου και σκεφτόμουν.
Τι πραγματικά μου βρήκε ο Ορεστης;Ενοω εγω ξερω αλλα εκεινος;Μηπως δεν ημουν τοσο σημαντική;
Δεν πρόλαβα να τελιωσω την πρόταση στο μυαλό μου οταν δυο γερά χερια με αγκάλιασαν απο πισω.
"Γεια σου ομορφη"ειπε και με φίλησε στο λαιμο.
"Γεια"ειπα
Με εκανε να τον κοιτάξω.
"Τι εχεις;"ειπε και με κοίταξε με αυτα τα πανέμορφα ματια.
"Τιποτα"ειπα και αναστέναξα.
"Ερμιονη τι εγινε;"ειπε λιγο πιο σκληρά.
"Τιποτα απλα..."
"Ερμιονη μην παίζουμε αυτα τα παιχνίδια.ΠΕΣ ΜΟΥ"
"Μίλησα με την Μαρία"
"Τι εκανε πάλι;"ειπε θυμωμένος.
"Εκεινη έβγαλε τα φυλλάδια."
Εκεινος σαν να τον χτύπησε ρεύμα τινάχτηκε.
"Το ορκιζομαι οτι αν την βρω θα την-"
"Οχι οχι"ειπα και του επιασα τα χερια και το καθυσηχασα.
"Τι σου ειπε;Στο ορκιζομαι αν σε πληγ-"
"Ορεστη οχι απλα...Σε αγαπώ ηθελα να το ξερεις ενταξει;Οτι και να γίνει θελω να ξερεις οτι σε αγαπώ"
Με κοίταξε καλα καλα
"Και εγω σε αγαπώ μικρη"ειπε και με έφερε στην αγκαλιά του.
Επρεπε να σταματήσω να αφήνω την Μαρία να με επηρεάζει.Ο Ορεστης με αγαπάει δεν ξερω τι μου βρήκε αλλα το ξερω οτι με αγαπάει και οχι απλα το ξερω το νιώθω.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Ορεστης~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Δεν μπορει να μας αφησει ήσυχους;
Τι στο διάολο θελει;
Αν πάθει κατι η Ερμιονη.
Έδιωξα αυτη την σκέψη.
Την περίμενα να έρθει στο παλιό στέκι.
Εμφανίστηκε στην άκρη του δρόμου και μου χαμογέλασε.
Με πλησίασε.
"Δεν περίμενα να τρέξεις τοσο σύντομα στην αγκαλιά μου Ορεστη"
"Κόψει τις μαλακιες Μαρία"
"Οοοο γιατι εισαι τοσο σκληρός μαζί μου;"
"Μην παίζεις με την υπομονή μου.Αντε για να τελιωνουμε.Μεινε μακριά απο την Ερμιονη"
"Δεν εκανα τιποτα"ειπε ταχα αθώα.
"Όλου τα ψέματα.Τι της είπες;
"Την αλήθεια.Οτι δεν γινεται να βρήκες τιποτα πανω της"
"Κοιτά Μαρία η Ερμιονη τα εχει ολα και θα σε παρακαλούσα να μήνες μακριά μας αν δεν θες να εχεις προβλήματα"
Άρχισα να απομακρύνομαι.
"Δηλαδή της εχεις πει για την μαφία"