Your Angel

Chapter 9 You're Still My Angel

Omo. Looks like ang ating prinsesa ay nagkakaroon na ng confussion.

Ano kayang gagawin ng ating gang leader?

--------*

Jaeri's POV

"Who... are you?" Naguguluhan kong tanong. "It's like... you know me long time ago."

He just smiled then took a sip on the wine he is drinking. "It's a long story."

"Who are you, really?" muli kong tanong sa kanya. "Please tell me."

Hindi siya sumagot at patuloy lamang sa pag-inom ng alak habang nakasandal dun sa may bar counter.

"Please... tell me what I need to know." Ang sabi ko.

He sighed. "Makulit kapa rin kahit nawalan ka ng alaala tungkol sakin."

"Anong makulit!?" sabay pout ko. (> 3 <)

"You're always cute when you do that." He smiled at me that made my heart skip a beat.

"Sabihin mo na kasi, nakakainis ka naman eh." Tumayo ako at napapadyak sa sahig. "Kakakilala pa lang natin Mister, feeling close kana diyan. Hmmf!"

"Hahaha." Tawa niya. "A big correction Miss, kilala na kita simula noon pang preschool. Nakakatampo nga kasi di mo na naaalala ang gwapong nilalang na nasa harapan mo ngayon." (_ _")

"Aba, napaka-feelingero mo rin ano?" Ako sabay pameywang. "Feeling mo naman gwapo ka? Hindi kaya."

"Whey?" Ibinaba niya ang hawak na baso at may kinuha dun sa bulsa ng kanyang pants. Wallet iyon na sa tingin ko mamahalin pa ang brand. (* 0 *)

"Ano naman gagawin mo diyan? Huh?" Mataray kong tanong.

"Why don't you see for yourself?" Ang sabi niya sa harap sakin ang loob ng wallet niya kung nasaan yung lalagyan ng picture. "Come here for you to know that this handsome face of mine is only yours... long time ago."

Aba! Hinahamon ba ako nitong lokong ito? Hmmf! Kung sabagay, titignan lang naman kaya lumapit na lamang ako para tignan yung picture na pinapakita niya.

Paglapit ko at pagtingin ko sa picture, hindi ko mapigilan ang sarili kong magulat at mapatakip ng bibig. Nakaramdam din ako ng matinding kabog sa aking dibdib.

That... was ME... six years ago. But... how?

"I told ya." Siya sabay tago ulit sa wallet niya. "I know you... long time... ago."

Nagsimula na naman akong makaramdam ng pananakit ng ulo kagaya ng dati. Naghahanap ako ng matibay na hawakan pero wala akong makita dahil bigla na lamang akong nahilo kasabay ng pananakit ng ulo ko. Pero nakaramdam ako ng mga kamay na pumulupot sa aking bewang na tila ba ay pinigilan ako sa pagbagsak.

"Are you all right?" Nag-aalalang tanong ng lalaking ito. It gives comfort to me despite of having a headache. "Does your head hurts? Tell me."

Medyo pabulong niyang tanong, sapat na para marinig ko ang mga salitang iyon. "I'm okay. You-you can let go of me now."

"I won't let you go unless you're okay." Muli niyang sabi na nagbigay naman sakin ng kaunting shivers sa katawan.

"Umm... ah... pardon?" Yun na lamang ang nasabi ko. (>__<) Naku naman po, ano ba tong napasok ko.

"I miss you so much Angel. I miss hugging you like this... just like before" Bulong niya sakin sa tenga kasabay ng paghigpit niya sa pagkakayakap sakin mula sa likod. (>__<) Naku po!

"Why are you saying those things to me?" Ang sabi ko sa kanya. "Baka... kamukha ko lamang yung girl na kakilala mo at kapangalan din. I don't remember... anything about you."

"You are her." Mas hinigpitan niya ang yakap niya sakin nang iniharap niya ako sa kanya. "When I hug you, I have this same old feeling everytime I hug her long ago."

"But..." Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang gawin niya ang isang bagay na hindi ko inaasahan na nakapagpabilis ng tibok ng aking puso.

"You're still my angel." Sabay halik sa aking mga labi.

--------*

Short update again.

Mianhae guys. Feeling sleepy na din kasi si Mr. Eyes dahil sa sair-saring school activities and researches.

Abangan ang next update.

Toodles! ^^