Suddenly, It's Magic [Ongoing]

Chapter 30

-Chapter 30-

[Third Person’s POV]

“OH. Umagang-umaga nakabusangot yang mukha mo. Tsk” bati ni Alex kay Cloud sabay upo sa tabi nito. Nakita niya kasi si Cloud na nakatambay dito sa may puno ng manggahan nila malapit sa building nila kaya hindi na siya nagdalawang isip pang lapitan ito. At ito nga, nakita niyang nakasimangot si Cloud at parang namomobroblema.

“HOOOOOOOOOOOY!” pasigaw na sabi ni Alex kay Cloud at winagayway niya pang kamay niya para mapansin siya nito. Nakatulala lang kasi ito at hindi siya pinansin.

“Uy. May lagnat ka ba? Aga ng pasok natin ngayon ah” bungad na bati ni Cloud kay Alex dahil 7:00 palang ngayon at  dahil 8am pa ang klase nila kaya yan agad ang naging bungad niya kay Alexandra. Ang kaso nga lang, agad namang siyang nabatukan nito pagkatanong niya.

“ARAAAAY ALEXANDRA MASAKIIIIIIIIIIIIIIIIT! AH! Bakit mo naman ginawa ‘yon!?” pabulyaw na sabi ni Cloud habang hinimas himas ang parteng binatukan ni Alex.

“Loko ka pala eh. Oy, FYI, never akong naging late sa klaseeeeeee” -____- “Baka ikawwwww!” pasigaw na sabi ni Alex. Masyado namang defensive itong isang ‘to, naisip nalang ni Cloud.

“Oyy. Bakit parang badtrip ka? May problema ba? Kamusta ka na? After nung magkita kayo nung EX mo?! Megerrrd. Hmp” sabi ni Alex kay Cloud na talagang inemphasize pa yung word na ex. Napatingin tuloy ng masama sa kanya si Cloud.

“Hehe. Sorry na ^_^” Alex said.

“Haaaay. Alam mo ba Alex, gusto ko nang magmove-on. -_- Bakit parang ang hirap?!” Cloud said sabay tingin kay Alex.

Alex: “Eh sino ba namang maysabi sa’yong madali lang ang magmove-on ha?!”asar niyang tanong.

Cloud: “Naks! Nabroken-hearted ka din ba? May pinaghuhugutan ah. Haha” tuwang sabi naman ni Cloud. Di niya akalain sasagot sa kanya si Alex ng ganun. Pero tulad kanina, nabatukan na naman siya nito.

Cloud: “Shiiiit! Ang sakit aah! Nakakadalawa ka na sakin!” pasigaw at asar na sabi niya.

Alex: “Sira ulo ka kasi! Umayos ka nga -_-” At yun nga ang ginawa ni Cloud. Na ikinaasar na naman ng mukha ni Alex.

Cloud: “OK. Sorry na! Seryoso naman yung tanong ko kanina eh -_-”

 Alex: “Weeeeh. Di nga! Upakan kita diyan ‘tamo!”

Buti nalang at sila palang ang tao sa punong ‘yon dahil kung hindi, mabibingi lahat ng makakarinig sa mga sigaw ni Alexandra.

Cloud: “Haaaaay. >:(” out of nowhere na nasambit nalang niya. Nalulungkot pa din talaga siya dahil hanggang ngayon nahihirapan pa din siyang magmove-on kay Kate.

Alex: “TSK. Mahal na mahal mo talaga noh?”

Cloud: “Oo naman. Di ko talaga kung anong ginawa kong mali kung bakit niya ko iniwan nalang ng basta. Akala ko, parehas naming mahal ang isa’t-isa. Tangnang buhay yan” he said with a depressing look.

Alex: “Kaya mo yan. Minsan, kailangan niyo ring masaktang mga lalake. Tulad ng gingawa niyo sa aming mga babae.” She said na ikinagulat naman ni Cloud. O_O

Cloud: “Please Alex wag mo na kong babatukan dahil hahalikan na talaga kita pag inulit mo pa ngayong araw… tanong ko, nagkaboyfriend ka naba?!” sabay lumayo siya ng konti pagkatanong niya.. Baka mamaya na nama sa mga tanong niya eh batukan na naman siya ni Alex.

Napasimangot naman si Alex. “Of course not! And never mangyayari yun.”

Cloud: “Eh bakit ganyan ka kung makapagsalita? Parang ang lalim ng mga pinaghuhugutan mo eh”