Τον κοιτούσα επίμονα περιμένοντας να καταλάβει ότι λέει βλακειες αλλά μάταια ...επέμενε ότι δεν θα με αφήνει να βγενω
Το μόνο που ήθελα τώρα ήταν να φύγω από εκείνω το περίεργο μέρος
Ανοιξα την πόρτα και άρχισα να τρέχω προς άγνωστη κατεύθυνση ...αλλά δεν με πειραζε είχα πεισμωσει και ήθελα να περάσει το δικό μου οπότε έφυγα...
Άρχησε να σκοτεινιάζει και ηξερα ότι δεν θα ήταν καλή αυτή η νύχτα ...το δάσος την νύχτα είναι ανατριχιαστικό και πολύ τρομαχτικό...
Πηγενα από δέντρο σε δέντρο και φοβόμουν ότι στο επομένω δέντρο θα υπάρχει κάτι τρομαχτικό κάτι απάνθρωπο σε κάθε δέντρο το ένιωθα ....δεν είχα προστασία και ήμουν εύκολος στόχος
Το φεγγάρι ανέβαινε όλο ένα και πιο ψηλά πλέον φώτιζε μερικά σημεία του δάσους
Ένας περίεργος θόρυβος σαν κάποιος να περπατάει με έκανε να σταματήσω και να κρυφτω σε ένα πέτρινο σχεδόν γκρεμισμένο μέρος τα βήματα πλέον ακούγονταν από παντού λες και ήξεραν ότι είμαι εδώ...
Λίγο αργότερα τα βήματα σταμάτησαν και αρχισαν να ακούγονται αμυδρά φωνές να ψυθηριζουν από το πέτρινο μέρος όπου είχα κρυφτεί ....γυρησα να δω ποιος είναι αλλά φενοταν άδειο και πολύ σκοτινω έμοιαζε με κρύπτη που την είχαν εγκαταλείψει...
Αρχησα να περπατά με μικρά και προσεκτικά βήματα και όταν ξεκίνησα να απομακρυνομαι οι φωνές σταμάτησαν και μια περίεργη και ανεξήγητη ομίχλη τυλίξε τα πόδια μου
Δεν είχα που να πάω δεν ήξερα τι με περιμενει και πάνω από από όλα δεν ήξερα τι κρύβει αυτό το δάσος ....
Τα βήματα δεν άργησαν να ξανά ακουστούν ....ξάφνου σταμάτησαν και η ομίχλη εξαφανίστηκε λες και κάτι τρόμαξε αυτόν ή αυτούς που με περικύκλωναν τα μάτια μου ελαμψαν από ανακούφιση και αρχησα να τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορώ ....το δάσος με οδήγησε στο παλιό νεκροταφείο της πόλης ....δεν υπήρχε τρόπος να φύγω από εκεί ο μόνος τρόπος διαφυγεις ήταν το δάσος
Αποφάσισα να πάω να κάτσω σε κάποιον τάφο και να περάσω την υπόλοιπη ανατριχιαστικη νύχτα μου εκεί κάποιες στιγμές περνούσε από το μυαλό μου πως ότι ακουγα και τα βήματα και η φωνές ήταν από εδώ ότι κάποιος είναι εδώ ....δεν αργησα να καταλάβω ότι είχα δίκιο όταν ξανά η περίεργη ομίχλη εμφανίστηκε ..."δεν είχα χρονο"μια φωνή μου φώναζε από μέσα μου και λίγο αργότερα οι ψυθηροι έλεγαν το ίδιο "δεν έχεις χρόνο τελείωσε" ....έπρεπε να φύγω τώρα από εκεί αλλά δεν ήξερα από που και πως οι φωνές πλησίαζαν "τελείωσε...τελείωσε" τα βήματα ήταν πλέον κοντά μου το ήξερα το ένιωθα ...τι γίνεται....πως θα φύγω ....βοήθεια!!
Αργησα να βάλω το ξέρω αλλά ελπίζω να σας αρέσει
Τι λέτε να είναι στο δάσος ?
ESTÁS LEYENDO
Στα Δίχτυα του Πεπρωμένου ....(justin bieber)
Fanfic~~Ή Emma swan είναι μια έφηβη που δεν έχει πάντα την προσοχή τον γονέων της ένα γεγονός 'συναντησης' θα την κάνει να αλλάξει όχι μόνο συμπεριφορά αλλά και συναισθήματα για τον έρωτα...~~ το θέμα είναι ότι ή συνάντηση θα καταφέρει να την αλλάξει?
