Ailemi uzun süre önce kaybettim. Nedenini de bilmiyorum üstelik. Cenazesini kaldıramadım hiçbirinin. Tek bir damla yaş bile süzülmedi gözümden. Kızgın değildim. Kırgındım. Oturtulan sisteme, kendime..
Ben ailemi uzun süre önce kaybettim doktor. Şimdi şimdi anlıyorum. Annem doğurmuştu beni ve dünyaya salmıştı. Önce babam sonra annem ardında kahramanım, dostlarım, düş ortaklarım. Herkes terk etti. Sisteme karşı bir tutku yumağım var elimde biliyorum oda eriyip gidecek birgün.
Anlatıyorum kendime;
Herkesin bu kadar haklı olduğu dünyada sen faydasız, diğer herkes yanlış değil. Tanrı olarak dünyaya gelmedin!
Evet, kimsenin kuramadığı cümleleri yan yana getirmiş olabilirsin hiç olmadık yaşlarda. Evet, küçücük omuzlarına dünyayı; mavi gözlerine tüm insanlığı sığdırmış olabilirsin ama sende ne yazık ki herkes gibisin! Teşekkür ederim doktor, beni anladığınızı düşünmüyorum. Ne kadar genç olduğumdan ve hayatın yaşanılası yanlarından bahsedeceksiniz süreniz doldu. Ücretiniz zarfta.
