Bir yıl sonra...
İşte her şey yeniden başlıyor. Yutkunmaya çalışırken bir yandan da gırtlağımın yandığını hissediyorum.Beynimin içi açılmış gibi..Sanki içinde bir arkeolog kapalı kalmış da kafatasımı kırıp kurtulmaya çalışıyor. Hemen koşup kusmaya gidiyorum.Baş ağrılarım , kabuslarım beni bir türlü bırakmıyor.En kötüsü de akıl sağlığımı kaybetmiş olmamdan korkuyorum.Ait olduğum dünyayı yıkıyorlar sanki..
Klozetten kafamı kaldırıp aynaya bakıyorum.Gözlerimin altı mosmor ve gözlerim kan çanağı olmuş.Kulaklarımın arkasından çıkan hafif beyazlamaya başlamış saç tellerimi lastiğe sıkıştırıyorum.Şu an ihtiyacım olan şey sıcak bir banyo, fakat başım öylesine ağrıyor ki.. Uyumaya çalışmaktan başka çarem yok.
Odama giderken ev arkadaşlarımın odasına girip bakıyorum nasıl da huzurlu uyuyorlar.Onlar da bana neler olup bittiğini anlamış değiller.Ama gördüğüm kabusu kendim bile hatırlamak istemiyorum ki..En azından bu gece...
Amber ve Stella rahat rahat uyurken odama gidiyorum.Masamın üzerindeki not defterini alıp temiz bir sayfasına kabuslarımda gördüğüm S harfini kalın ve belirgin bir şekilde yazıyorum.
Sonra kağıdı koparıp katlayarak yastığımın altına koyuyorum.Yatağa girer girmez kabusları aklıma getirmemeye çalışarak yorganı kafama kadar çekiyorum.Hâlâ berbat hissediyorum.Midemde ne kadar şey varsa çıkmak için çaba gösteriyor.Sanki içimde patlamayı bekleyen bir volkan var gibi..
Bu gece biraz olsun dinlenebilmemin tek yolu var.. 'Müzik dinlemek' zaten çoğu insan böyle yapmaz mı ya kafasındaki olumsuzluklardan kurtulmak için ya da o kötülüklerle yüzyüze gelmek için..Ayrıca Amber in horultusundan kurtulmak için güzel bir fikir.. Gözlerimi kapatıp müziğin büyüsüne kapılıyorum.
Gözlerimi açtığımda Amber ve Stella başucumda.. Deli hastanesindeki arkadaşlarını ziyarete gelmiş gibi acınası gözlerle bana bakıyorlar. Bense ne kadar uyuduğumu bile bilmiyorum belki 5 dakika belki de 2 gün. İlk defa kabus görmemiştim. Aynı kabusu görmemin üzerinden bir yıl geçmişti.Genelde geceleri görüyorum..
Amber ve Stella bir şeyler anlatmamı beklercesine gözlerimin içine bakıyorlar.Onlara her şeyi anlatmaya katlanabilir miyim bilmiyorum. Belki de ben fazla abartıyorum.Zaten şu ana kadar aynı kâbusu üçüncü kez görmüştüm.
Yataktan kalkıp banyoya gidiyorum.Başımın ağrısı biraz dinmiş. Sanırım geceye göre daha iyiyim. Yüzümü yıkayıp kahvaltıya geçiyorum.Hmm Amber benim için çikolatalı tost yapmış. Stella ise kahvaltıda sadece omlet sever. Onlarla ortak olan birçok noktam var. Birlikte yaşayalı üç sene oluyor. Benim gizemli kabuslarım dışında sanırım birbirimizin her şeyini biliyoruz.
Ben çikolatalı tostumu iştahla yerken Stella ise Amber'e yine takılmadan edemiyor. Kampüste peşinden koşan yakışıklı çocuklardan birini senin için ayarlayabilirim diye espri yapıyor.Amber tam bir feminist etrafında asla erkek göremezsiniz.
Geçenlerde okulun en saf çocuklarından biri final notlarını istemek için Amber'in yanına yaklaşmıştı ve anında yüzüne basketbol topunu yemişti.Zavallı çocuk koşarak yanımızdan uzaklaşmıştı. Stella'ya gelince okulun en tarz çocukları dahil Stella'yla konuşabilmek için sıraya girerlerdi. Hatta randevu defteri bile var. Bizim kız tam bir leydi. Onu her sabah dışarda gören okula değil de katalog çekimlerine gidiyor sanır.
