Love Takes Time (On Going)

Chapter 1- Love At First Sight

Chapter 1

Lucia's POV

I'm Princess Lucia a girl with simple life (simple nga ba?) gusto ko lang sabihin simple but anyway, wala naman akong magagawa kung ganito ko eh. 

Mahilig sa Gimiks, OL at Tambay pero Graduate na ko (Graduate nga, wala naman trabaho! Badtrip lang no?!) kaya isa akong PALAM (palamunin)

Pero very interesting ang naging buhay ko, throughout this year. Nagbago lahat lahat kung anong life ko noon and very different na ngayon. Nagka-work ako at sobrang pinangalagaan ko kasi sobrang saya makasama ang mga katrabaho ko eh.

One Morning, bigla na lang pumasok sa isip ko na gusto ko ng mag work at gusto ko rin ng new sets of friends. Nag online ako then nag register sa jobstreet para makapaghanap ng work. And guess what? Pag click ko ng apply maya maya tumawag na sa kin yung pinag-apply-an ko. Siguro nagsosort sila ng applicants at that time. Pinapapunta ko for interview, syempre dahil gusto ko na magwork, pinatos ko na. I'll actually do that for my own good.

(the day after)

Gumising ako ng maagang maaga para di ako ma-late. Nagbreakfast ako syempre.

"Wow! Early bird ang prinsesa ah!" gulat na sabi ng kuya Rafael ko.

Sobrang makulit si kuya, praning siya lagi kausap pero sobrang talino niya, mabait, gwapo but of course his my Twin Brother so meaning kung anong itsura niya, ganun din ako may mole lang siya malapit sa right eye niya Piolo Pascual lang? hehe.

"Pupunta po kasi ako sa interview" sabi ko.

"Sounds very interesting! If you want, pwede kitang idrop by kung saan yun" sagot niya.

"No, thanks kuya. I'll use my car kasi pupunta ko kay mom after. Remember, allowance day today!"

"Don't bother go there. Here's your allowance, mom gave that to me yesterday"

"You went there?! Ang daya naman! Hmmpf"

"Dinagdagan niya daw yan!"

"She's the best mother ever" Nagshower na ko after our conversation.

Umalis na ko ng house. Nagpunta ko somewhere in Ortigas dahil dun yung interview ko. Syempre masaya ko kasi interview ko na. Familiar yung add kaya mabilis ako nakarating. Ang daming tao sa building. Siksikan sa elevator, syempre pinauna ko na yung mga nagmamadali kasi maaga pa naman para makipagsiksikan ako. Yung isang guy nagmamadali kaso nasara na yung elevator.

"Shit!" sabi nung guy.

Tumingin siya sa kin.

"Nakita mo na kong tumatakbo para habulin yung pagsara ng elevator diba? Bakit di mo man lang ininform yung mga nasa loob na may sasabay pa!" sabi niya. 

Sa isip ko, siraulong 'to, ako pa sinisi.

"Excuse me sir! Are you talking to me?" sabi ko sakanya.

"YES! I'M TALKING TO YOU!" sigaw niya sa akin.

Aba! sobrang sinisira nito ang araw ko ah!

"BAKIT AKO SINISISI MO?! EH PUNO NA YUNG ELEVATOR PARA SUMABAY KA PA! UNANG UNA DI KITA KILALA!" sabi ko.

 "WHATEVER!" sagot niya sakin.

Sobarang nasira yung araw ko nung lalaking yun ah! Hindi kase gumagana yung dalawang elevator eh.

Dumating na yung elevator.

"Hay! Late na ko!" sabi nung guy.

Nagulat ako, parehong floor yung lalapagan namin. Wo huh! kung sakaling matanggap ako, makakasama ko 'to! Nagstop na yung elevator sa 15th floor. Nauna na siyang lumabas. Paglabas niya, isa pang kinagulat ko nung nag Gu-goodmorning sir lahat ng makasalubong niya. Sobrang sungit niya, hindi man lang niya nginitian yung mga tao dun. Lumapit na ko dun sa may receptionist.