Aslında benim'de herkes gibi küçük hayallerim vardı.Yani kimine göre büyük kimine göre küçük. Ben küçük bir yetimhanede yaşadığım için diğer şanlı çocuklar gibi, kendi evimmiş gibi her istediğimi yapamıyorum. Bu beni üzüyor. Beni niye yetimhaneye bıraktılar ki ?
Bende diğer çocuklar gibi yaşayamazmıydım ? "Dedim"
Ve derin bir uykuya daldım..
'Fakat sabah çabuk olmuştu sanki'
-Alarmın sesine uyandım.
-Adeta kulağım çınlamıştı. Ve okula geç kalmak istemiyordum.
"Çabucak hazırlanıp okula gittim"
Sınıfın kapısını açtığımda nedense herkes bana bakarak gülüyordu.
Ve utanarak lavaboya gittim.
Önce saçıma bakındım ama kötü birşey bulamadım.
Son anda kafamı eğdiğimde çorabımda büyük bir yırtık gördüm.
"O anda zil çaldı"
Bir yanda çantamı tutuyor bir yandanda kimse yırtığı görmesin diye elimle kapamaya çalışıyorum." Sınıfın kapısını açtığımda" yüzüm,gözüm telefonların flaşlarıyla doldu. 'Kör olacaktım sanki'.
"Ve oradan sınıfın en zengin kızı"
Büyük kahkalar atıyordu.
*Hocanın girmesiyle benim gözlerimin dolması bir oldu*.
"Hoca yüksek ses tonuyla ne oluyor burda ? " dedi.
- Ve ben hocaya herşeyi anlattım.
"Hoca doğru müdüre gitti"
Acaba ne olacaktı ? Bu sorunu aramızdada çöze bilirdik.
'Ve aklımdan konuştuklarını dinlenek geçti. Aslında bunu yapmamalıyım ama elimde değil.
"Kapıdan tam çıkıcaktım ki o gıcık bana nereye aptal diye bağırdı"
(Sinir olmuştum. Ve ona cevabını verdim.
-Sanane be gerizekalı.
'Evet ilk defa kendime özgüven gelmişti,derken müdürün kapısının önüne geldim'
Öğretmen: Bence hemen Selin'in annesini aramamız lağzım.
Müdür: Ama niye ? Bu küçük olay yüzünden mi ?
Öğrermen: Hayır tabiki sürekli kızı dışlıyorlar.
Müdür: Tamam ama Selin'in sakın haberi olmasın.
Selin: " Yoksa benim annem mi varrrrrr ? !
