VEFA

İLK KAVGA

ARKADAŞLAR BÖLÜM MÜZİĞİNİ SÖYLEDİĞİM YERDE AÇIN.

KEYİFLİ OKUMALAR...

EGEMEN ZAİM

Öyle simsiyah düşüncelere dalmıştım ki , Demir hakkında neler düşünüyordum. "Oğlum ne diyorsun. Kardeşin lan o senin" kendi kendime konuşuyordum koridor da. Uzaktan Demirin bana baktığını farkettim. Yanına doğru gitmeye başladım.

Yanına vardığım da '' Noldu '' dedim. '' Yok birşey'' diyerek geçiştirdi. Tostunu uzattım, elimden alarak sınıfa girdi. O sırada hocanın geldiğini farkettim. Zilin çaldığından haberim bile yoktu. Bende sınıfa girip demirin yanına oturdum.

BADE

Son derse bir ders kalmıştı. Kafamı sırama koymuş ,ellerimle etrafını çevirmiştim. Sınıfta bunaltıcı bir hava vardı. Umut, arkadaşları ile en arka da duvar köşesinde bir şeyler konuşuyordu. Şu yeni gelen çocuğa çok sinir olmuştum. Ama bugün umuta kafa tutması da hoşuma gitmişti. Umut bana takıntılıydı, Onu reddeden ilk kız olduğum için hala beni elde edebileceğini düşünüyor. Umut gibilerini hiç sevmem. '' Pis egoist'' diye söylendim. Yanımda oturan sümeyye yazı yazmayı bırakıp kafasını sıraya koydu. '' Edebiyat en sevdiğim ders olmasına rağmen bu sıcakta hiç çekilmiyor'' diye isyan etti. Göz kapaklarımla onayladım onu. ''Bugün kü olay neydi '' diye sordu sümeyye.

'' Yok birşey süm. O salak çocukla çarpıştık o sırada umutta gördü. Biliyorsun umutun huyunu, benim koruyucu meleğim ya'' dedim ve gülmeye başladım. Sümeyye de bana katılarak gülmeye başladı. Sümeyye benim okulda ki en yakınım , bende onun. Yani arkadaşlarımız var ama biz sanki öz kardeş gibiyiz. Senelerimiz onunla beraber geçti. Ailelerimiz de baya yakınlar zaten evlerimiz yan yana, bu yüzden sürekli kalırız birbirimizde.

Son dersteydik. Dersin bitmesine dakikalar vardı. Hoca ise hala o son parağrafı yazdırma çabasındaydı. '' Süm bak hepsini yaz akşam alıcam senden '' dedim kolunu dürterek '' Ya mal, tamam dedim ya kolumu ne dürtüyosun '' diyerek isyan etti. Sonunda beklediğim şeyi duymaya başladım. Hoca pek durmak istemiyordu ama mecburen pes etti.

Sümeyyenin eşyalarını toplamasına yardım ettim. Sınıfın kapısından çıktık. Çoğu kişi çıkmıştı , rahat rahat yürüyebiliyorduk. O sırada bugün kahvesini üstüne döktüğüm çocuğu gördüm. İsmini unutmuştum. Neydi bunun ismi. En son da hatırladım. Tam yanına doğru gidecekken yanında birisini gördüm. O çocuk geldi yanına , şaşırmıştım. Acaba arkadaşlar mıydı ? Yoksa kardeş mi ? Aynı gün gelmişlerdi okula. Hiç te benzemiyorlardı ama merak duygum uyanmıştı bir kere. Bi yolunu bulup öğrenmem lazım.

Okulun bahçesine çıktıklarında gözden kayboldular. "Ben çok acıktım ya " dedi sümeyye. " Bende , evde mi yiyelim dışarda mı ? " diyerek sordum.
"Bence pizza yiyelim sonra evlere dağılırız"
"Tamam o zaman " diyip yürümeye başladık.

Dominosa doğru giderken umut ve arkadaşlarının da arkamızdan geldiğini biliyorduk. Bu çocuk gerçekten mal dı. Bana çok itici geliyordu nedense '' Ya bu mallardan nasıl kurtulacağız badee'' dedi sümeyye. '' Huf bilmiyorum ''. O sırada dominosa gelmiştik. 2 tane orta boy pizza söyleyip yukarı çıktık. 15 dakika sonra hazır olacağını söylemişti. Merdivenlerden tam çıktığımız da bir anda etrafım karanlığa büründü...

Gözlerimi açtığım da simsiyah 2 çift göze bakıyordum. Hafif bulanıktı görüntü.'' Canım iyi misin'' diye bir soru duydum. Sümeyyenin sesiydi. '' Noldu bana '' dedim.'' Bayıldın kuzum, nerdeyse merdivenlerden düşecektin. Son anda demir tuttu seni.'' dedi. Kafamı çevirdiğim de demirin siyah gözlerine denk geldim o ise kaçırdı gözlerini gözlerimden. Kendime geldiğimde fark ettim demirin kollarındaydım. '' Bırak be beni , ne hakla bana dokunursun'' dedim sesimi yükselterek. ''Sana iyilik yaramaz'' dedi. Bir anda kendimi hava da buldum. Kucağına alıp ilerdeki sandalyenin üstüne bıraktı. Gerçekten çok güçlü kolları vardı. Sonrasında bişey demeden dönüp gitti. Arkasından sessiz bi şekilde '' Salak '' diyebildim.