Yalaz

-1-

Topuk seslerim yerde yankılanıyordu. Üstümde ki deri ceket bana dahada fazla cesaret ve asillik katıyordu her zaman ki gibi. Üstüme yapışan siyah pantolonum beni daha çekici ve korkusuzca gösteriyordu. Siyah... Beni tanımlıyordu sanki. Siyahın derinliğinin içinde kendimi bulduğumu ve kaybettiğimi anlıyordum sanki. Sanki beni hem içine çekiyor hemde çekerken kendimi tanımamı ve bulmamı sağlıyordu .

   Bunları düşünmeyi bırakıp hissizliğimle etrafı süzüyordum. Kendi barımdaydım. Ama bundan kimsenin haberi yoktu. Yöneten kişinin bile... Eğer bundan düşmanlarımın haberi olsaydı şimdiden buradakilere zarar verilmişti. Ama burası sizin düşündüğünüz gibi bir bar değildi. İnsanların kötü şeyler yapmasına asla ve asla izin yoktu. Sadece sonuna kadar dans edilen ve eğlenilen bir yerdi. Zaten tüm kötülük bendeydi kendi üstümdeydi kötülüğümü buraya da yansıtmak istemiyordum.
Ama şu vardı ki burada ki herkes beni tanıyordu. Sadece masum ve temiz insanlar hariçti. Karanlık olan insanların hepsi beni tanırdı. Daha önce bana kafa tutan pek biri görmemiştim doğrusu. Karanlığımla insanların ışığını söndürürüm. Masumluğunu ve temizliğini kaybederdim onlara geride Bıraktığım tek şey karanlık olurdu. Ve onların bu Karanlığın içinde kendilerini kaybetmesi... Ben alışmıştım karanlıkta etrafı görmeyi. Benim cehennemim karanlıktı ve zaten cayır cayır yanarken her yere Işık dağıtıyordu alevler.

Mekana girdiğim anda tüm gözler bana çevrildi. Bu zaten alıştığım bir şeydi.  Herkesin işine devam etmesi ile ilgili bir bakış gönderdim tüm Topluluğa ve tahmin ettiğiniz gibi herkes işine yoğunlaştı.
Kimse Buranın sahibi olduğumu bilmediği için özel bir köşem falan yoktu. Bar koltuklarında birinde yerimi aldım. İnsanları seyrediyordum da kimse Kötülükleri düşünmüyordu . Dünyayı toz pembe görüyorlardı sanki. Bir süre etrafı seyredip ayaklandım ve motoruma doğru yürüdüm. Gazı kökleyip evime doğru yol aldım. Saçlarımın uçuşmasını seviyordum.

Eve geldiğimde her yerin siyah ve kırmızıyla kaplı Olması moralimi yükseltti. Kırmızı rengini sevmezdim fakat cesurluk katıyordu. Biraz kendimi dinleme vaktim ve benim iyi tarafıma geçiş yapmam gerekiyordu sanırım. Iyi tarafım mı dedim kendi kendime gülümsedim bende iyilik diye bir şey kalmamıştı. Sadece bir zamanlar iyi olduğum zamanlar... Evde hizmetlim yoktu. Bir zamanlar bu işe aldığım kişi düşmanlarımdan  biri ile iş birliği yapmıştı ama tabi ki istediği sonuclara ulaşamamışlardı. Odama doğru yol aldım. Hayır bir zamanlar iyi olarak düzenlediğim yer burası değildi. Bu oda zaten tamamen siyahtı. Şimdi ki bendi. Odamda ki banyoya doğru yürüdüm ve havlu dolabını açtım. En köşede ki küçük Düğmeye basıp yandaki duvarın sanki kapı gibi aralanmasını izledim. Ve içeri girip duvarın kilitlenmesini sağladım.

Bence banyodan böyle bir geçiş olması ÇOĞU  kişinin aklına gelmeyecek şeylerden birisiydi. Size anlatayım mı bu Odayı biraz da olsun kötülüklerden arındığım Odayı. Önümde ki duvar üç boyutlu Masmavi deniz fotoğrafı ile kaplıydı karşısındaki yer ise Masmavi koltuklar. Yanlardaki raflarda akvaryum ve çok özel dosyalar. Mavi en sevdiğim renkti benim gizli ruhumdu. Beni tanımlayan renkti. Ve iyiliğimdi ama artık siyah yerini almıştı. Burada bana asla zarar gelmezdi. Evime girebilirlerdi ama buraya asla . Biliyordum. Giremezlerdi dosyalar ellerine geçemezdi çünkü ben NEFES AYSAR'dım. Mavi koltuklara kendimi attığımda ruhumun azda olsa kötülüğünden arındığını hissettim. Gece olmuştu kumandayla çatıyı açtığımda milyonlarca yıldız karşımdaydı.

Hepsi göz kamaştırıyordu. Hepsi bizi temsil ediyordu sanki. Hepimiz aynıydık aslında. Hepimiz parlıyorduk değil mi? Hepimiz ışık saçıyorduk. Hepimiz Güneş'in bir parçası değil miydik? Hepimizin güzel özellikleri yok muydu? Eğer tek bir yıldız olsa devasa bir ışık yayabilir miydi? Insan yalnız olsaydı güzelliğini paylaşabilir miydi? Bütün yıldızlar birleştiğinde Güneş'e rakip olabilir miydi?  zaten Güneşte bir yıldız değil miydi?

Düşüncelerimden uzaklaşarak şu anda en önemli olan dosyayı elime alarak incelemeye başladım.  Bir sürü Saçma sapan nedenler vardı.
Ben bu nedenlerin Planlarını ayarlarken uyku bastı ve uyumaya karar verdim. Üstümdeki deri ceketi çıkartıp Köşeye fırlattım ve geçmişi düşünmemeye çalışarak kendimi uykuya verdim.

*************