Stay strong(Xavier Foster-Love story)

Weer thuis

Ik kwam weer thuis na 2 jaar studeren in het buitenland. Ik ben nu 18. Ik heb Xavier niet meer zo vaak gezien nadat ik weg ging. Alleen als ik weer even thuis kwam zag ik hem. Hij kon nog steeds niet lopen. Ik spaarde voor zijn operatie maar ik had nog steeds niet genoeg geld. Vandaag kwam ik echt thuis en hoefde ik niet meer naar het buitenland toe. Ik moest alleen nog stage lopen maar dat mocht ik doen in het ziekenhuis waar Xavier zijn oefeningen had. Tijdens mij studie had ik een nieuwe vriendin gemaakt Gabi en zei ging hier ook stage lopen. Vandaag was onze eerste dag.

"Ik vind het zo spannend Laris" zei Gabi.
"Ja.."
"Wat is er nou, je bent de hele tijd al zo afwezig. Je bent weer thuis en ik wil dat je mij alles laat zien na stage."
"Ik weet het maar het is gewoon.."
"Ja?"
"Mijn vriendje ligt hier."
"Heb jij een vriendje?! Dat heb je nooit vertelt. Wat heeft hij."
"Hij kan niet meer lopen na een ongeluk bij het voetballen. Het is een lang verhaal. Ik was manager bij dat voetbal team."
"Wat heb je nog meer te verbergen voor mij?"
"Niks hoor maar ik hem al heel lang niet meer gezien."
"Oh zoo, wordt je nu weer manager?"
"Ik weet het niet, het team is niet veel veranderd dus ik zat erover na te denken."
"Als jij het doet dan doe ik het ook."
"Wat?!"
"Mij lijkt het ook wel leuk."
"Oke maar zullen we naar binnen voor die introductie?"
"Ja is goed."

Het personeel herkende mij nog van toe Xavier in het ziekenhuis lag.

"Heei Larissa, is het gelukt met je studie" vroeg een zuster.
"Ja, nu alleen stage lopen en afstuderen en dan ben ik klaar."
"Mooi zo, trouwens Xavier is hier ook. Hij had vandaag een onderzoek dus ik denk dat hij hier nog wel is."
"Dan ga ik na de introductie naar hem toe."

Gabi keek mij raar aan.

"Wat is er" vroeg ik.
"Jij bent hier nog geen eens 2 minuten en jij kent nu al mensen."
"Haha, ik kende ze nog."

De introductie ging over dat wij meelopen met 1 verpleegkundige dus als hun werken, werken wij ook. Morgen zouden we te horen krijgen met wie wij zouden meelopen. Na de introductie ging ik naar Xavier toe.

"Mag ik mee naar je vriendje" vroeg Gabi.
"Euh, jahoor waarom niet.

We liepen naar zijn kamer toe. Ik deed de deur open ik zag dat hij nog sliep.

"Waarschijnlijk heeft hij best wel een zwaar onderzoek gehad" zei Gabi.
"Ja, dat denk ik ook anders sliep hij niet."
"Dus dit is Xavier."
"Ja, één van de liefste personen op deze wereld."

We liepen zijn kamer binnen en we wachtte totdat hij wakker werd. Even later opende hij zijn ogen.

"Laris, ben jij dat?"
"Ja, ik ben weer terug."

Volgens mij moest het nog wel even door dringen want hij was net wakker. Plotseling omhelsde hij mij en ik omhelde hem ook. Na 2 jaar zagen we elkaar weer.
------------------
Ik hoop dat dit een beetje leuk hoofdstuk is. Zoals je misschien al weet wil ik in dit boek sugesties van andere mensen verwerken. Dus als je nog iets hebt vertel het maar. Ik hoop dat je het eerste hoofdstuk leuk vond.