Stop Acting Like You Care

7. Lost

Tiffany's POV

Isang buwan na ang nakalipas nang sinimulan ni Drian ang pagtututor saakin. Tuwing sabado ay pumupunta siya dito sa bahay namin para turuan ako, at 'yun lang. Wala na kaming ibang ginawa maliban dun. Ni hindi nga niya ako pinapansin. 'Di niya nga sinasagot ang mga tanong 'ko maliban nalang kapag tinanong 'ko siya tungkol sa mga tinuturo niya saakin. Snob talaga. Akala 'ko kaibigan na ang turing niya saakin. Pft. Asa! Kaya lang naman niya ako kinakausap kahit papaano kasi tutor 'ko siya. Gaya nalang ngayon,

"Pst. Drian~ Anong favorite color mo?" tanong 'ko at as expected, 'di niya ako sinagot. See? Ang snob niya talaga. Famous kasi. Psh.

Binagsak 'ko ang libro 'ko sa sahig, para pansinin niya ako. Kunwari galit ako.

"What's your problem?" tanong niya. 

"Wala Drian. Wala naman akong problema. Wala talaga" sabi 'ko, kunwari nagtatampo ako.

"Okay" ano daw? Okay? Argh. Nakakainis na talaga siya.

"Grabe! Di mo talaga ako kakausapin? Ang boring kaya dito pati yung pagtuturo mo saakin, ang boring" sabi 'ko na puro naman kasinungalingan. Na-eenjoy 'ko kaya ang pagtuturo niya, mas naiintindihan 'ko kasi pag siya ang nagtuturo.

"If you're bored with my teaching, what more if I'll talk to you? You might fall asleep. I'm a boring person" sagot niya.  Oops. Masyado atang OA ang paraang ginamit 'ko para magpapansin sakanya.

"Whatever." sagot 'ko, kunwari nga nagtataray ako. Pero wala na akong ibang masabi.

"Okay. I'll tell ma'am that you do--" di 'ko na siya pinatapos sa pagsasalita para pigilan siya

"Joke lang. Ayaw mo kasi akong pansinin kaya sinabi 'ko yun. Grabe ka naman" sabi 'ko, seryoso kasi siya masyado.

"No. I'll ask ma'am to find another tutor for you. Bye" tatayo na siya nang pigilan 'ko siya

"Joke nga sabi eh!" naiinis 'kong sabi kaya 'di na siya tumayo pa. Mas pa siya sa babae kung maka-emote.

"Balik na tayo sa pagtuturo mo saakin, joke lang talaga yun. Kausapin mo rin kasi ako" pilit 'ko sakanya na kausapin ako.

"Arraseo" matipid niyang sagot saka binuksan na ang libro 'ko. Nagsimula na ulit kami sa pag-aaral.

"Ano makukuha mo sa pagt-tutor saakin?" tanong 'ko, akala 'ko di niya ako sasagutin pero sinagot niya ako

"Nothing" matipid niyang sagot

"Eh bakit pumayag ka na maging tutor 'ko?" halata naman kasing di niya habol ang pera dahil mas mayaman sila kesa saamin.

"Diba allergic ka sa mga tao? Bakit nandito ka parin?" tanong 'ko ulit kahit na halata ngang allergic siya sa mga tao kasi ang layo ng distansya namin sa isa't isa habang nagtuturo siya saakin.

"No reason" sa dinami-rami ng tanong 'ko, 'yan lang ang sinagot niya? Tsk

"K fine" sagot 'ko at narinig naming bumakas ang pinto ng kwarto 'ko kaya napalingon kami este ako lang pala. Wala kasing pake sa nangyayari sa paligid niya 'tong cold guy na 'to.

"Drian~" si Steph lang pala. 'Di man lang kumakatok 'tong babaeng 'to. Nagtataka ba kayo kung bakit nandito si Steph? Wala kasi silang gagawin sa school kaya nandito siya.

Lumapit na siya sa saamin at agad na umupo malapit kay Drian.

"Dri, your sister is with Kurt. They'll fetch you later"