Bazen herkese oluyodur bi hiçlik hissi iste Yağmur da o hissi yaşıyordu.
Sıradan bir yetimhane gününe uyanmıştım.Boşlukta gibiydim etrafıma uykulu gözlerle bakıyordum.Evet sevgilimden yeni ayrılmıştım ve klasik ask acısı çekiyordum.Birden irkildim
"Herkes kahvaltıya insin" diye bağırıyordu Esma teyze.Yetimhanemizin aşçısıydı çok seviyodum onu çok tatlı tontişko bir kadındı.Hepimize ayri ayrı ilgi gösteriyordu.En azından yurdun suratsız müdüründen iyiydi.Dün gece aglamaktan artık gözlerim japon gözleri gibi olmustu yemekhanede bana bakan bidaha bakiyodu en sonunda bi tanesine patladim
-Ya sız hiç şişmiş göz görmediniz mi? Neye bakiyosunuz?
Dedikten sonra tekrar yemeğimi yemeye devam ettim.O sırada Asya geldi.
-Yağmur müdür seni odasına çağrıyor.
-Tamam.Sağol
Acaba beni neden odasına çağırdıki diye düşüne düşüne kendimi odanın kapısını tıklarken buldum.Içerden gel sesini duydum kapıyı açıp içeri girdiğimde şok oldum.
Not:Okuyanlar daha çok acemiyim sıkıcı bulmuş olabilirsiniz kendimi gelistireceğim
