Ve birkaç saat kafede oturduktan sonra Alara ve Kaan'ın işi olduğundan gittiler. Daha sonra biz de Tunçla biraz oturduktan sonra kafeden çıktık. Telefonuma bir mesaj gelmişti. Tunç yanımdaydı başka bana mesaj atan kim olabilirdi ki? Elçin mesaj attı sanmıştım ama bu mesaj Elçin'den de gelmemişti. Ben telefonuma baktım mesaj atan numarayı tanımıyordum ve mesaja baktım. " Tehlikeli sularda yüzüyorsun canım. Bence dikkatli olmalısın. Başına birşey gelecek. Ve emin ol bunu yapan ben olabilirim. " yazıyordu. Endişelenmiştim. Tunç bana baktı ve kaşlarını çattı. " Ne oldu prenses korkmuş gibisin.? " dedi. Evet haklıydı çok korkmuştum. Sonra da telefonu Tunç'a verdim. " Mesajı okur musun? Ben bu numarayı tanımıyorum. Kim olabilir ki? " dedim. Tunç birden duraksadı. " Korkma prenses birşey yapamaz eski sevgilimin numarası. " dedi. Sinirlenmiştim ama belli etmemeliydim. İyi de benim numaramı nereden bulmuştu? Kimden almıştı? Kim ne hakla benim numaramı başka birine bana sormadan verebiliyordu? Anlamıyorum bu nasıl bir akıl. " Eski sevgilin benim numaramı nereden almış olabilir ki ama Tunç? " dedim. "Bilmiyorum canım ama ben bu olayı hallederim merak etme. Korkman gereken birşey yok yani prensesim. Sen bana bırak. " dedi ve benim endişemi aldı. " Tamam hayatım ama bu kız sana bana veya bize karışırsa kimse beni tutamaz parçalarım onu. " dedim. Sinirlenmiştim. Neyse ki Tunç konuyu değiştirdi. " Aşkım sen sana yapacağım sürprizi unuttun mu? " dedi. Aman Allah'ım o konuyu tamamen unutmuştum. " Aslında unutmamıştım ama bu mesajdan sonra unuttum bitanem. " dedim. Tunç beni sahildeki kayalıklara götürdükten sonra gözlerimi siyah bir bandanayla kapattı. Sanırım sürprizi bugün yapacaktı. Ben hazır değildim ki.. Neyse artık yapacak birşey yok. "Tunç ne yapıyorsun aç gözlerimi hemen. " dedim. Sonra sahilde beni bir şeye bindirdi. Ne yapıyor olabilirdi ki? Sallanıyordum sanırım denizin üstünde gidiyorduk. Birkaç saat sonra Tunç beni tuttu ve indirdi. Gözlerimi açmadı. Omuzuma kolunu attı ve öyle biraz yürüdükten sonra durduk. Tunç beni bıraktı ve bir yere oturttu. Bir ses geliyordu erkek sesiydi ama Tunç'un sesi değildi. " Gözünü açabilirsiniz hanımefendi. " dedi Tunç. Gözümü açtım harika bir masa ve deniz ayaklarımın altındaydı. Ama masada biri vardı. Bizim yaşlarımızdaydı ama tanımıyordum. " Merhaba güzelim ben Murat. Tunç'un abisiyim. " dedi. Kalbim duracaktı. Tunç beni abisiyle yemeğe çıkarmıştı ciddi düşünüyordu yani. Çok sevinmiştim. " Merhaba ben de Ecemsu. " dedim. Kalbim duracak gibiydi. Ama Allahtan Tunç beni bir iki dakikalığına lavaboya götürdü. Sonra da " Prenses bak sen ben ve abim ufak bir yemek yiyecez bu kadar heyecanlanma. Çok komik olursun. " dedi ve göz kırptı. Sonuçta Tunç'un abisi benim de abim sayılır diye düşündüm ve biraz sakinleştim. Masaya tekrar geri döndüğümüzde Tunç'un abisi yanında bir kızla konuşuyordu. Tunç şaşırmıştı. " Bu kız kim ben tanımıyorum. " dedi. Masaya oturduk ve Tunç'un abisi " Aşkım bak kardeşim ve sevgilisi. " dedi. Tunç şaşırmıştı. Abisi konuşmaya devam etti. " Abicim bak bu da sizin yengeniz. Sen Ecemsu' ya sürpriz yaptın ben de sana. " dedi ve güldü. Tunç sevinmişti. " Abi bir kız arkadaşın var bana bahsetmedin öyle mi? Bunun hesabını evde soracam. " dedi. Tunç bana döndü. " Prenses bu sana yapacağım ilk sürprizdi. Devamı gelecek tabiki hepsi bugün için değil. " dedi ve göz kırpıp güldü. Sonra da menüyü aldık. Benimki farklıydı. Menüde " Seninle evlenecem bitanem. Abimle de tanış istedim. " yazıyordu. Heyecan ve sevinç karışmıştı hislerimde. Bugün korku heyecan ve sevinç duygularını tattım. Ve bunların sebebi Tunç'tu. Onu çok kocaman seviyordum...
