Trouble Trouble Trouble..

Hoofdstuk 2.

Het was ondertussen al middag en ik had al veel gedaan.

Nathan was al naar huis dus had ik ook de kans om wat te doen voordat mijn ouders terug zouden komen van hun welness-weekend.

Overal door huis lagen lege flessen drank en kapotte plastic bekertjes. Ik had voor nu al twee goeie vuilnis zakken vol en dan was ik nog niet eens in de garage, die aan het huis vast zit, geweest.

Ik werp een snelle blik op de klok en zie dat het pas twee uur is. Opgelucht haal ik adem, dan had ik nog vier uur de tijd om alles weer opgeruimd en schoon te krijgen.

Na dat ik alle lege flessen en bekertjes heb opgeruimd begin ik met even snel te stofzuigen en op de plaatsten waar het plakt dweil ik.

Als ik mijn iPhone hoor stoppen met het afspelen van mijn playlist en het bericht toontje afspeelt loop ik naar de tafel en kijk van wie ik een berichtje heb. Het is een berichtje van Nathan, ik glimlach.

''Hey babe, kan ik langs komen? Ik mis je nu al,'' lees ik hardop. - Jij mag altijd langs komen - verstuur ik terug en ruim nog snel wat spullen op.

Als ik klaar ben met wat spullen opruimen staat Nathan tot mijn schrik al in de deuropening van de keuken. ''Hii'' zeg ik vrolijk en vlieg Nathan om zijn nek.

Ik voel gelijk Nathan's lippen op de mijne en geniet daar van. Ik maak me los van Nathan en kijk in zijn mooie fel blauwe ogen, ze waren prachtig.

''Dus je mistte me,'' vraag ik met een uitdagende blik in mijn ogen.

''Ik mis je altijd als je niet bij me bent,'' zegt Nathan tegen me waardoor ik een lief lachje laat. Ik druk een kus op zijn lippen en glimlach tegen zijn lippen aan.

''Je weet dat mijn ouders zo thuis komen he,'' zeg ik waarschuwend tegen Nathan.

Mijn ouders hadden het totaal niet op hem en vonden dat hij slechtte invloed op me had. Maar daar trek ik mij helemaal niets van aan. Ik houd van Nathan en hij van mij, dat is iets dat zeker is.