Inleiding

224 32 11
                                    

{Luna}

Maar nee dat kon niet.. What the fuck heb ik zojuist gedaan..?!!
Mijn gedachtes veranderde in uitgesproken woorden..;

"NEE..WAT HEB IK GEDAAN..!?"

Huilend zakte ik op de grond, wetend dat de liefde van m'n leven zo te horen kreeg wat ik had gedaan.

Man wat had ik een spijt..
Ik snap het niet..?
Had ik gedronken?

Ik kan me niks meer herinneren van vóór mijn daad...
Maar wat ik wél wist was dat ik het flink had verpest..
Hoe kon ik zoiets ooit doen?
Of het over is..? Dat wist ik niet..
Maar ik heb het wel echt verpest..

Nog steeds lig ik op de grond met tranen, ik lig ergens op te wachten...
Maar waarop..? Ik wist het niet meer, niks was meer logisch..
Misschien wachtte ik op hard gestamp, gestamp van hem. Hij die op zoek was naar mij.. Of zou hij het nog niet weten?

Ik werd ruw uit mijn gedachtes getrokken door een harde trap in mijn maag.. Ik was zóver in mijn gedachtes verzonken dat ik Lola niet aan zag komen.

Lola, gadverdamme, wat haatte ik die meid toch. Al sinds de eerste keer dat ik haar zag wist ik gewoon dat ze niet deugde..

Ik probeer haar woedend aan te kijken, maar het lukt niet, de tranen stromen nog steeds over mijn wangen..
Dan los ik het wel op met woorden..
Zuchtend begin ik tegen Lola te praten. Met mijn meest intimiderende stem vertel ik haar dat ze zich er niet mee moet bemoeien.
Ze begint te lachen en daarna antwoord ze verwaand..;
"Meid, alsjeblieft.. Hij komt er zo achter en dan ben je de lul.. Succes ermee hè meid.. Dat heb je wel nodig."

Woede begint te borrelen in mij, maar ik ben weerloos, ik lig nog steeds verkrampt op de grond, die trap heeft het laatste beetje kracht uit mij gezogen..

Vanuit mijn ooghoeken zie ik Lola naar de rest lopen. Vals kreng. Grrr.. Ik haat haar echt zo erg.

Opeens denk ik aan hem.. Shit.. Ik probeer de brok in mijn keel weg te slikken, ondanks dat ik weet dat het een figuurlijke brok is..

Tranen beginnen weer te stromen.. Hoe kan ik hem dit ooit aan doen..?
En nu pas dringt het tot me door..

De liefde die hij me schenkt, de liefde die we samen hebben, die liefde.. Die liefde is altijd groter geweest dan het verdriet dat hij me meebrengt.

I should've told you..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu