Bana tepki vermişti. Şuan kalbim başka yerlerimde atıyordu.
"Effy ! Sen beni duyabiliyorsun ! Tanrım !" hemen ayağa kalktım ve koridora çıktım. Doktor hızla çıktığımı görünce yanıma geldi aceleyle.
"Bir sorun mu var ?!" Dedi doktor telaşla.
"Parmaklarını oynattı Doktor ?!" Dedim heycanla.
"Bu gayet normal bişey Bay Molander." Dedi doktor. O an suratının amına koyana kadar yumruklamak istedim. Bo goyot normol boşoy. Ters ters doktora baktım ve Effynin yanına geri döndüm.
"Neden sadece gözlerini açmıyorsun ki ?" Dedim elini tekrar tutarken. Omar hala hasta olduğundan ve yanlız kalmaması için Oscar yanında bekliyordu. 2 yada 3 oda yanımızdaydı. Kapının açılmasıyla bakışlarımı kapıya çevirdim.
"Biraz önce Effy'nin telefonuna bir mesaj geldi." Dedi Felixgözleri sinirle parlıyordu.
"Kimden ?" Dedim merakla.
"Lovisa." Dedi sinirle. Gözlerinde patlayan havai fişekleri görebiliyordum. Elindeki telefonu bana uzattı.
Gönderen : 5** *** ****
Şimdilik kurtuldun seni küçük fahişe. Ama seni yaşatmayacağım. Muhtemelen uyanmışsındır ve haberin olsun ben kimseden korkmuyorum ne Felix'ten ne de Olly sürtük Molander'den -Lovisa Bengtsson
"Korkmalısın Lovisa Bengtsson. Korkmalısın.."
