A/N: Just want to thank everybody for making this story worth it. Keep reading. Vote & Comment. 5+ votes for this chapter masaya na ko. =)) Salamat. <3
***
CHAPTER 33 : Not over you
JIL’S POV
I texted Chandria to greet her. Ayun nga lang, hindi siya ganun kasaya. Eh loko loko naman kasing si Lance di pa siya binabati. Samantalang dati, eto ha. Makinig kayo!
5th monthsary nila! Nako! Enterey te! Paggising at paglabas ni Chandria ng kwarto niya, may madadaanan siyang petals ng roses. Tapos sinundan niya, may bumungad na isang malaking teddy bear sa sala niya tapos lumabas si Lance na may bouquet na dala. O diba? Antaray nga naman. XD Kaya ko lang nalaman ‘to kasi tumawag si Chandria at chumika ang gaga.
Akala namin e wala nang bobongga don, eto na. Nung 7th monthsary nila. 12 midnight. Magkatext kasi kami ni Chandria nun. Papatulog na sana siya ng bigla daw may kumanta sa may labas ng gate niya kaya lumabas siya. Paglabas niya, may table sa labas, may nakapatong na iba’t ibang chocolates at bulaklak daw. Tapos si Lance yung kumakanta. O san ka pa? Tames masyado eh. :”>
Nung Valentine’s naman. Ang bongga ni Lance! Sa Mall umeksena ang loko! Hahaha! May kung anu anong pinagdidikit na note sa stores. Alam niyo yung One Less Lonely Girl ni Bieber? Ayon ginawa niya! Tapos sa bawat store na yun may binibigay na bulaklak. 13 stores yun! Tapos dumating sila sa blue magic na store. Hawak nung panda bear yung isang rose tapos andun si Papa Lance. O diba? Hindi niya masyadong mahal si Chandria. -____- Lol. K.
Pero sa lahat ng yan? Eto ang pinakabongga!
Last month.. 11th monthsary nila. Nasa isang park sila. Actually nandun din ako. Wala. Alam ko kasi yung pakulo ni Lance. Nakita rin ako ni Chandria, sabi ko, may iniintay lang kako ko. HAHA. Tapos ayun, taray. Suma-sunset nanaman si Lance!
Walang regalo si Lance. Pero si Chandria meron. Necklace. Tsaka polo shirt. Hmm.. Naglalakad lang sila sa park tapos umupo sila sa grass. At alam niyo ba sumunod na pangyayari. May nagsalita galing sa kung saan man lugar. Actually sa kalangitan nga galing eh. Eto yung sinabi.
“Happy 11th monthsary to Lance and Chandria.”
At alam niyo yung sumunod na nangyari? May helicopter na bumagsak! HAHAHA. Dejoke lang. :P MAY PETALS OF ROSES NA BUMAGSAK GALING SA HELICOPTER. O antaray lang diba? :”> Parang umuulan lang ng bulaklak. Ako tagapalakpak. XD
Madami ngang tao nanunuod sakanila e. De sila na! Haha. Lumayas na rin ako para makapaghanap ng boylet. Pero wala pa talaga. Langyang buhay yan.
So let’s back na! Tinext ko si Lance kung bakit di pa niya binabati si Chandria. Alam kong may gimik to eh. Tapos tumawag naman siya kagad.
*Lance calling…
[ Mikeila Jil Feliz!!!!!!!! ]
Letse. Nailayo ko yung phone ko sa tenga. Nabingi naman ako kasi. -_-
“Kelangan sumisigaw?! Tapos full name ko pa?!”
[ Hehe. Sorryyyyy. Help nga . ]
“Kumbinsihin mo muna ko.”
[ Ang ganda mo. ]
“Game! Ano plano?”
HAHAHA. Oo na. Ganyan ako kadali kausap. XD
[ Kunwari nakalimutan kong Anniversary namin ngayon. Pero dalin mo siya sa sinehan mamaya. 8pm. Magpo-propose ako. Everything’s okay na. Kaya yun nalang kailangan mong gawin. Mapapayag siya. ]
“Omg ka Lance. Propose?! Sige sige. You can count on me.”
[ Thank you so much Jil! Yu da best. Byeeee. ]
“Surebells. Byeeee.”
Edi si Sis na magkaka-fiance. Ako? Wala. Walang jowa. Emerged lang. Haha. Nagka-phobia masakatan. Lesheng Tristan. Dejoke. Sige na. Nagkuwento lang naman ako eh. Ciao. ;*
***
TRISTAN’S POV
11:30 pm na pala. Masyado kasi kong na-focus sa trabaho ko eh. Ang dami kasing gustong magbakasyon dun sa Resort ko sa Batangas so panay contact sakin nung Sexytary ko. I mean Secretary. Hehe. Pupunta ko sa kusina para uminom ng tubig.
*Chandria <3 calling…
Woah?! O.o Gising pa tong babaeng to sa oras na to?? Naglagay muna ko ng tubig sa baso tsaka ko sinagot yung tawag. Anyway, okay na kami. Nakakapag-usap naman na kami. Pero ang alam niya, naka-move on na ko! Hahaha. Okay na yun para walang ilangan samin. Mas okay na magpanggap ako kesa mawala pa siya sakin. Eto na nga sinagot ko na…
“Hello Ganda? Why d—“
[ Tantaaaaaaaaan!!!!!!!!]
Potek. Nabingi ako ah? Lakas ng energy nitong babaeng to. Marami sigurong nabentang pagkain. Haha!
“Ay takte. Kaingay mo Chandria.”
[ Ay sorry. *giggles* ]
Ang cute. >///////////////<
“O bakit ka tumawag? Gabi na oh. Matulog ka na.”
[ Ehhhh. Di ako makakatulog hangga’t di mo pa alam. ]
“Na ano?”
[ Engaged na kami Lance! ]
*blag!*
Nabasag ko yung hawak kong baso. Ano daw? ENGAGED?! <////////////////////////////3
[ Huy Tantan? Nanjan ka pa ba? ]
“Ah. Eh oo. Congrats sainyo.”
[ Bakit ang cold ng boses mo? Di ka pa ba masaya? ]
Fck lang. Kung alam mo lang kung gano ko nasasaktan ngayon.. </3
“Masaya siyempre.”
[ Yiiiieee! Hahaha! Tantan grabe! Sobrang sweet niya. Alam mo ba ginawa niya?? Sa sinehan! Grabe! Dun siya nagpropose! Grabe talagaaaaa. Akala ko nakali-- ]
“Chandria? Putulin ko muna kwento mo ha? Next time nalang? May ano. May tumatawag kasi sa telepono. Pasabi nalang ke Lance congrats. Sige babye!”
Pinatayan ko na siya kagad. Grabe. Ang bobo ko naman kasi eh. Bakit sinabi kong naka-move na ko?! Tapos eto! Wala pa tuloy akong karapatan magreklamo kasi sabi ko wala na kong nararamdaman. Ay nako Tristan. Kabobo mo!
Pero teka nga? Totoo ba yun? Psh. Ikakasal na silang dalawa?! </3 Ang sakit na masyado. Di ko na yata to kaya. Wala na kong karapatan maghabol. Magiging mag-asawa na sila. Letse kasi. Bakit kasi di ako magising sa reality eh! Puro ilusyon nalang! Tama na Tristan! Tama na! </3
BINABASA MO ANG
Way Back Into Love (Completed)
Romance"Lahat ng tao nagsisimula bilang strangers. At lahat ng couples, nag-uumpisa sa wala. Lahat sila may kanya kanyang storya sa buhay. Minsan nga, akala mo, siya na talaga. Pero... Naranasan mo na bang maiwan ng isang tao sa di inaasahang panahon? At s...
