Bölüm 1

351 25 10
                                    

Sabah iğrenç alarm sesiyle uyandım ben bu müziği yaptığımı hatırlamıyorum ve yapabilecek tek bir kişi var oda Irmak onu ilk gördüğüm yerde öldürmeliyim. Düşüncelerime ara verip kalktım tuvalete gittim rutin işlerimi hallettikten sonra çıktım. Dolabımdan siyah ceket beyaz askılı badi ve altına siyah pantolon seçtim. İlk önce saçlarımı düzleştirdim hafif bir makyaj yaptıktan sonra giyindim. Hazırdım aşağı indim sena sultan hizmetlim kahvaltımı hazırlamıştı erkenden toplantım olduğu için hızlı bir şeyler yeyip kalktım anahtarlıktan arabamın anahtarını alım ve çıktım.

Uzun bir trafikten sonra şirketteydim trafik olduğu için toplantıyı bekletmelerini söylemiştim toplantı odasına girdiğimde herkes oradaydı zaman kaybetmeden baş koltuğuma geçip elimle işaret ettim başlamaları için. Yine sıkıcı bir toplantı daha başlamıştı. Ne kadar patron olmayı seviyor olsam da toplantıları sevmezdim nihayet  bir buçuk saatin sonunda kendimi odama atabilmiştim. 

Sekreteri çağırdım ve odama bir saat boyunca kimseyi almamasını söyledim. Düşünmem lazımdı sekreter çıktıktan sonra masamın önündeki krem rengi koltuklara bıraktım kendimi toplantıyı düşünürken uyumuşum. Rüyamda yine hiç görmediğim ailemi gördüm. Onlara hesap soruyordum beni bıraktıkları için. Sekreter gelip beni uyandırdı. Moralim yine o rüya yüzünden bozulmuştu ailem beni küçük yaşta bırakmıştı ben bu zamana kadar kendi çabalarımla buraya kadar gelmiştim. Şimdi geniş bir çevrem saygın  şirket çalışanlarım vardı haliyle bu zorlu yolda tek kadın patron olmak zordu düşmanlarım gün geçtikçe artıyordu bu durum benim küçük çaplı mafya olmamı sağlamıştı her ne kadar bu durumdan nefret etsemde kendimide korumak zorundaydım.

Şirkette ki işlerimi bitirdim. Arabaya bindim gazlarken arkadaşım Irmak aradı nerede olduğumu sordu işlerimi halledip bırakmam gerektiğini ve acil buluşmamız gerektiğini söyledi. Beş dakika sonra kafeteryada oturan Irmağı arıyordum ki :

''Rüyaaaa'' diye bir cırlama duydum ırmağın sayesinde ilgi odağı oldum bu durumu sevmedim. 

Irmak bana sarılınca her zamanki umursamazlıkla selam verdim ve karşısına oturdum anlatması için işaret ettim başladı hiç susmak bilmeyen arkadaşım.

''Kızıım yeni ihaleye girmişsin seni zorlayan şirket varmış?''

Umursamaz bir şekilde '' Her zamanki gibi'' dedim

Irmak göz devirerek'' Saçmalama kızım bu holdingin adını hiç duymadın mı ünlü Semih Soysal' ın şirketi''

İçimden buraya geldiğim için kendime lanetler yağdırıyordum sıkılmaya başlamıştım'' Ne var bunda Irmak kimse kim banane artık konuya girsen biraz daha uzatırsan gidicem ''

Telefonunu eline aldı bir şeyler yapmaya başladı merak etmiştim tabi bunu belli etmicektim yoksa dilinden düşmezdim onun gözünde umursamaz duygusuz merak etmeyen biriydim benimle nasıl arkadaşlık yapıyor anlamış değilim. Çocukluğumuzdan beri arkadaşız beraber büyüdük onunda benim gibi ailesi yok birbirimize destek olduk çok eğlenceli cıvıl cıvıl biri ben aksine sinirli kaba umursamaz biriyim kabul ediyorum. Önceden bende onun gibiydim  ta ki on yedi yaşımda yaşadığım olaydan önce. O olaydan sonra başıma gelmeyen kalmadı zamanla duygusuzlaşmaya başladım kimseyi umursamadım bir gün yemin ettim bana bunları yapanı bulup cezalandıracaktım. Irmağın sesiyle kendime geldim bana bir şey okuyordu.

''Ünlü iş adamı semih soysal................'' dinlemek istemiyordum ama son duyduğum şeyle dikkatimi ona çevirdim.''2008 yılında uyuşturucu ve tecavüz suçunda tutuklanan semih......'' gerisini dinleyemiyordum benim 17 yaşındayken uyuşturucuya zorla bulaştırıldığım tarih bu o adam olabilirmiydi sonunda bulabildim mi onu bunları düşünmek için erkendi hemen adamlarımı arayıp Semih soysalı araştırmalarını emrettim. Şaşkın bakışlarla bana bakan Iramağa ne var dercesine  bakış attım '' o mu '' dedi .



Karanlık KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin