Yine bizim lüks mekanda çöpten işe yarar bişey arıyorum. Arkamda çatırdı geldi. Kemal değilse orospuyum. Piç takip eder rahatsız eder insanı. Ama her seferşnde de yapılmaz lan. Dur ödünü bokuna kaçırırım şimdi onun. Kemal kan görmeye dayanamaz. Salak bebe, yaptığı işe bak huya bak. Kenardaki taşı aldım kolumdaki yaraya batırdım kendimi yere attım. Kemal salağı anında geldi. " Yareeen. Ulan malım ben. Pis karı kalk." veee öğürme sesleri geldiğine göre kalkabiliriz. İçimde zor tuttuğum kahkahamı dışarı attım. " Ulan salak bıkmadın mı hala sapık gibi beni takip etmekten. Alıştım artık buralara 7 yıl oldu. Tanıyo beni diğerleri zaten. Sikmez kimse korkma." "yapılır mı lan bana. Ben bunları sen orospu olma diye yapiyim sen kan fışkırt." " Tamam özür dileriz gel hadi merkeze gidelim."
7 yıl oldu buralardayım. 12 yaşımdan beri. Annem ve babam intihar ettiğinden beri. Kardeşim öldüğünden beri. Kimsem kalmadığından berş buralardayım. Kemal, Doğukan, Ezgi ve Denizleyim. Psikolojisi bozulan anne dedişim şahıs kendini öldürür buna dayanamayan aptal aşık babam kendini asar, gerizekalı kız kardeşim tükenmişlik sendormuyla havalara girip geberir vee Yaren tek kalır hayatta. Diyosunuz bu kızın nenesi dedesi halası dayısı yokmu. Bokum ailemden geriye kalan bikaç yaşlı huysuz moruk ve ben onlarla yaşayamazdım. Beni Kemal buldu getirdi buralara. 12 yaşında küçük salak, hayattan bir bok anlamayan, aptal kız. O kıza hayatı öğrettiler, gerçekleri gösterdiler. Seçimi ben yaptım. Onların yanlarında kaldım, onların yenisi oldum. Bana ne kadar pis iş varsa öğrettiler. Adam dövme, hırsızlık, soygun... Onlar kadar olmasa da usta oldum artık. Hala beni koruyup kollamaları bu yüzden, aralarına sonradan en küçük olarak katılmam. Hepsi benden az büyüktür doğduklarından beri beraberdirler. Doğu ve Deniz aptal ikizler, Ezgi buraların yengesi, Kemal Ezgi'nin delikanlısı buraların reyizi. Benim ailem arkadaşlarım kardeşlerim.
Bu bölüm daha başlangıçtı. Belki tutar beğenilir umuduyla yazdım. Değişik bişey olsun istedim asıl süt sonrakş bölümlerde.
