Never Don't Mind About A Thing!

5 (Live in?!)

5

I need VOTES to update guys.

+++

IRIS

"Para mawala ang sumpang kapangyarihan na palaging namana sa kanunuan, kailangang magpakasal ng dalawang nakasumpa sa pamilyang konektado.." sabi ni lolo.

Dumeretso ako sa probinsya namin kasi tinawag raw ako ng lolo. Huling habilin niya raw para sa akin at sa pamilya niya.

Kahit na inis na inis ako kay Hoon. Kinalimutan ko muna yun at sumugod rito. Pinagtabuyan ako ng lolo ko matapos niyang nalaman na ako ang dahilan kung bakit namatay sila papa at mama.

"Kaya, gumawa ako ng paraan. Para mawala ang sumpa, ikaw Iris... At ang anak ni Tilda," naghihingalo niyang sabi sa akin at hinawakan niya ang pisnge ko at tiningnan si Tita. "Kayo na ang bahala sa kasal. At sa... Apo kong si Iris."

"Lolo! Anong pinagsasabi niyo?" he slowly closed his eyes at nakita ko ang luha sa gilid ng mata niya kaya napaiyak na rin ako. "Alam ko. Alam ko na wala kang kasalanan.. Pasensya na.. Pasensya na... Mahal kong apo."

Matapos nun. Binawian ng buhay si lolo. Alam kong medyo weird at wala sa timing yung pagkamatay ni lolo. Kahit ganun pa man, sisihin niyo si author.

Teka.

Malungkot ako ngayon.

Napatingin na lang ako sa burol ni lolo saka hinagisan ko ng isang yellow na chrysanthemum flower. It must have been hard for him. Mapasalangit ka nawa. Mahal kong lolo.

Bumalik na lang ulit ako sa bahay ko. Mabuti na lang at sabado ngayon kaya wala akong klase. Binuksan ko ang gate at nabigla ako nang pagkarating ko sa pintuan, bukas rin.

Ngayon ko lang napagtanto na may tao sa loob. Hindi naman ako nagdalawang isip at tinignan ko kung sino. Alam na alam kong walang taong makakapasok ng basta basta rito sa bahay kasi na walang ibang taong may alam sa passcode kundi si Tita Tilda lang, ang cousin ni papa sa side ng lolo kong kamamatay lang.

Sila rin ang pamilyang may hawak sa kapangyarihang tinataglay namin. At higit sa lahat, may masama akong kutob rito.

"Upo ka muna," sabi niya sa akin at nginitan ako. Umupo ako sa tapat niya at tiningnan siya ng maigi.

"Ba't po kayo naparito?" tanong ko naman. "Tungkol po ba ito sa sinabi ni lolo?"

"Oo anak. Kailangan nating gawin ang habilin niya." She sighed, "If not, his spirit will continue to hunt our presence here."

"Ano?!"

"Alam kong imposibleng mangyari ang sinasabi niyang mawawala ang sumpa, but for the sake of your lolo gagawin natin ang gusto niya." She said coldly at tiningnan ako sa mata.

"What?!" I asked in disbelief. "Seryoso po ba kayo? Bata pa po ako!"

"I know you're still 17 and you'll be 18 for the next three months.. That's why hindi pa kayo magpapakasal. But we'll never know your lolo, he may be dead but his spirit will be around." Ininom niya lang ang kape niya na kanina kong nilapag sa table, "That's why you'll be living with my son."

"Ano po?!"

"Wag mo akong suwayin, Iris. You know what's for the better."

Napa-isip naman ako. Ano ba to?? Bigla na lang akong magkakalive-in, sa isang taong di ko kilala?! Okay. Scratch that. Bigla na lang akong magkakalive-in sa isang taong kadugo ko lang at di ko naman kilala?!

"Wag kang mag-alala," As if reading my mind, Tita Tilda responded. "Kilala mo siya."

Anong nangyayari sa buhay ko?!

Tsaka. Ang tanging kilala kong taong kaparehas ko ay si Ho----teka. Hesusmaryosep. I will never ever try to say his name.

Nabigla na lang ako nang biglang may nagsara ng pinto. That means, may pumasok. Napatingin naman ako sa likod ko.

Hesusmaryosep talaga.

"Hoon?!"

---***---

Nandito ako sa kwarto ko. Nakahiga at nag-iisip.

How in hell---arggghh!!!

"Senpai," etong asungot na to biglang binuksan ang pintuan ng kwarto ko habang naka top less at ginagamit ang tuwalya niya sa para matuyo ang buhok niya. "Tapos na akong maligo."

Napatingin ako sa mga mata niya. Maamo at tinignan rin ako.

"Okay." maikli kong sabi at tiningnan ang ceiling.

Imbes na lumabas eh lumapit siya at umupo sa kama ko.

"Anong ginagawa mo?"

"Umuupo." sabi niya at hinrangan niya ang part sa ceiling na tinitingnan ko. Droplets of water ang nahuhulog sa mukha ko kasi nakatingin siya sa akin. "Masama po ba yun senpai?"

Tae. Ano bang gusto ng asungot na to??? Masyado nga akong stressed sa lahat ng nangyari tapos nandito siya at inaakit ako---?!

Teka nga. Sinong naakit? Di naman ako naakit ah! Conscious lang ako yun lang!

"Senpai?"

Talking about stress.

Ayos lang sana. Wala naman akong pakielam kasi I have no person that I like kung ang kasal at live in ang pinag-uusapan. But. I don't like Hoon.

Basta. I just don't like him.

And. Hindi pa tapos yun.

The worst thing is, kadugo ko siya. That means cousin!! COUSIN! Di ko gusto ang incest!

Napapikit ako and I used my arm to cover my eyes. Ewan ko. I don't know what to do. All of this for one day. And I think I have no choice but to do what I am told.

I don't know but for a moment, nanggilid ang mga luha ko. Pero bigla na lang may lumapat na malambot na bagay sa labi ko.

Hoon.

Is he---?