Karanlık

101 2 0
                                    

Ateşsin sen ..yanacağımı bile bile sana dokunmaktan vazgeçemiyorum .korkuyorum başka insanlardan ...onların aşağılamalarından Yaralayan  sözlerinden ama senden korkmuyorum senin Ateşinde yanmaktan korkmuyorum senin ateşin su bana kana kana içmek istiyorum seni ...sevgili duy beni Gör beni sev beni ...neden duymuyorsun neden saklanıyorsun neden kaçıyorsun benden ..."
Neler yazacaktı kim bilir daha ama Yarıda kaldı yazacakları tıpkı deli divane olduğu sevdası gibi ...yere yığıldı öylece kalakaldı .
Sıcaktı bedeni .gözleri karardı simsiyah zifiri bir karanlıktı görebildiği ...sırtından başlayıp bütün vücudunu saran bir sızı  hissediyordu...bedeni ağırdı bir beton yığını gibi hissediyordu kendini. Bir ses duyuluyordu inceden derinden ...ne olduğu belirsiz .daha çok bir hayvan hırıltısı gibi.konuşmak istedikçe yapamıyor bu çok zor Konuşmak çok zor . Seslere kulak veriyor daha bir dikkatle. Kısa zaman sonra anlıyor duyduğu seslerin iki kişinin düşük tonda konuşmaları olduğunu iyi de kimdi bunlar ne konuşuyorlardı ve neden sessizce konuşuyorlardı. Seslerden biri tanıdıktı onun için çok geçmeden anladı seslerden biri sevdiği adamın sesiydi diğer ses kalındı daha kalındı Başka bir erkek sesiydi o...karanlık giderek azaldı sanki aralayabildikçe Gözlerini iki Gölge belirdi panik içinde sağa sola koşturan  iki Gölge ...biri gerçekten çok tanıdıktı...daha fazla dayanamadı bedeni daha da ağırdı artık ve gözlerinin görebildiği yeniden ve son kez sadece karanlık oldu kulağında bir ses yumdu gözlerini "öldü mü"...

KaranlıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin