Her POV
Kriiinggggggg... (alarm clock)
Mmmm.. 5 minutes pa.. knock .. knock... tsk. Ano ba yan panira ng maganda kong tulog.
"Leigh gising na baka malate ka first day of school nyo ngayon diba? Kaya kung ayaw mong malate bumangon ka na dyan" - ate ko yan.
"Opo ate kanina pa ako gising hinintay lang talaga kitang katukin ako." - ako
"Wag mo kong niloloko dyan ahh alam kong humihingi ka pa ng 5 minutes sa orasan mo para ma-extend yang tulog mo, O sya maghanda ka na at bumaba para makakain ka na"
"Opo!"- sagot ko.
Actually lima kaming mag kakapatid yung panganay namin is lalaki the rest puro babae na, pang apat ako saamin at yung kausap ko naman kanina ay si ate Lyein pangatlo sya saming mag kakapati, tatlo lang kaming nakatira dito sa bahay kasi yung kuya ko nasa ibang bansa kasama nila mama at papa nag tutulong tulong sila para mapag aral pa kaming tatlo nila ate Lyein at yung bunso naming kapatid, yung isa naman naming ate ay nasa probinsya, dun sya nag trabaho bilang isang nurse dahil gusto niyang makatulong sa mga taong kapos. Kahit hindi kami mag kakasama hindi naman naging hadlang o naging problema yun para saamin dahil pinaintidi saamin ng aming magulang na kailangan nilang malayo saamin para makapag trabaho at mag kakita ng malaki upang pang tustos sa aming lima, sa una hindi ko tanggap kasi ayaw kong malayo sila, pero kalaunan naintindihan ko na ren dahil hindi naman pwedeng sarili ko nalang lagi yung iniisip ko.
Kaya nung umalis sila mama at papa nag aral na akong mabuti para naman merong akong maisusukli sa mga pag hihirap at pag sasakrispisyo nila para saamin.
Sooo.. ang haba na ng na kwento ko di niyo pa ako kilala so here,.. ehem "Hello I'm Eliza Leigh Mendez, 17 years of age and a 4th year high school." So this is my story.
"Leighhhh ano ba?!!? gusto mo ba talagang ma-late?! Bumaba kana dyan at kumain na rito mauuna na kami ni bunso at ihahatid ko pa ito." - Lyein
Tsk napasarap kwento ko ahh buti na lang tapos na ako, bumaba na ako ako agad para makapag paalam sakanila ng maayos.
"Buti naman at bumaba ka na aakyatin pa sana kita ulit baka kasi kinain kana ng banyo sa sobrang tagal mo" - Lyein
Sige lang di ko talaga halatang sarcastic ka may halong roll eyes pa sabuyan ko kaya ng suka't toyo yung mata nito tapos i-adobo ko whahaha , nevermind. -__-
"Sige na ate Lyein mauna na kayo ni bunso ako ng bahala dito inagat kayo ni bunso"- ako
"O sya ba-bye na kumain ka na dyan ahh."- Lyein
Pagkatapos sabihin yun ni ate ay umalis na sila .
Silenceeeeee.
Kaya ayokong mag isa lang ehh, feeling ko mababaliw ako sa katahimikan hayyyy. Makakain na nga lang.
"National Elite Academy"
Pagkarating na pagkarating ko sa school ay tinignan ko na agad kung anong section ko at kung anong room number namen. Pagkatapos ay dumiretso na ako sa room namen.
Peroo...
"Elllllllllll!!!"
Lumingon ako upang makita kung sinong tumatawag saakin.
At pag lingon ko.."Less ang aga-aga ang ingay mo taong bundok ka ba?" Mataray kong sabi.
"El ang aga-aga ang sungit mo meron kaba? Exited lang ako kasi classmate na ulit tayo, di mo ba ako namiss? " less
"Less pano kita mamimiss eh araw araw kang nasa bahay, kagabi lang nandun ka rin diba? Kung makatanung ka kung namiss kita kala mo naman 1 taon tayo hindi nagkita, at tsaka alan kong kaklase na rin kita nakita ko yun kanina sa bulletin board"mataray ko paring sagot.
"Hmp. Nyenyenye. Taray mo pero okay lang kasi mahal kita kahit ang salbahe mo saken tara na nga punta na tayo sa room " -less
Tumango na lang ako bilang sagot. Si Cassandra Leigssy Muñoz(Less) matagal ko na syang kilala, simula nung tumapak ako sa high school sya na lagi yung kasama ko, ako lang yung kinakausap niya saakin lang den yan mabait kase sa iba nagiging tigre yan minsan nga mas malala pa ewan ko ba kung bakit yan ganyan, sabi nya saakin gusto nya ako lang kaibigan nya kasi daw sobrang gaan ng loob nya saken kaya dapat daw sya lang den yung kaibigan ko.
1st and 2nd year lang kami naging mag kaklase dahil lumipat na ako ng school kaya nung nag third year kami halis araw araw nya akong dinadalaw sa bahay namin kulang na nga lang ay dun na sya tumira, nagalit rin sya sakin dahil bakit daw hindi ko sinabi sakanya na lilipat ako ng school kaya 2buwan nya rin akong hindi kinausap at pinansin, at dahik hindi nya ako matiis ayun at pinuntahan ako sa bahay at binungangaan ako at sinabi niya na "basta susundan kita dyan sa school mo na yan hindi kita hahayaan na mag isa hindi kita papayagan na makahanap ng ibang bestfriend mo" ang sarap lang pakinggan kasi siya una kong kaibigan na gustong gusto ako makasama.
Kaya ayun ngayon lumipat sya sa school kung saan ako nag aaral ngayon, matalino rin yang si Less sa totoo nga ay tingin ko sa kanya dati ay karibal dahil kaming dalawa lang ang nakakakuha ng mga matataas na grado sa lahat ng subject, pero kinalaunan ay nagustuhan ko na siyang maging kaibigan dahil hindi sya tulad ng ibang babae na puro paganda lang ang na sa isip kaya tuwing nasa bahay sya ay puro aral na ang naging bonding namin."Goodmorning class I'm Mrs. Dela Vida your adviser and also I'm your science teacher"
At nagsimula ang klase na ang simuka ay laging pakilala, nasa pangatlo na kaming subject ng biglang...
"Sorry I'm late" sabi ng kaklase naming late
"Oh Mr. Sobrang aga mo pa para sa recess hindi ka ba na inform na 7:30 am ay dapat nandito na? O sya pumasok ka na" sabi ng bakla naming teacher.
Pag katapos iyon sabihin ni Sir ay walang sabi-sabing pumasok agad sya at naupo sa pinaka likod, napatingin naman ako sa katabi kong si Less at titig na titig duon sa lalaking kakapasok lang.
"Huy! Matunaw yan Less, ano tinamaan ka ba ni kupido? Hahha" tatawa tawa kong sabi.
"Baka ikaw El imposibleng tinamaan ako dyan, ikaw nga tong parang kabayo kakahabol ng tingin sa kanya." Nakangiti nyang saad saakin
Hindi na ako sumagot sakanya pag katapos ng sinabi nya, sumulyap na lang ako ng palihim sa lalaking kakapasok lang, nang maramdaman kong siniko ako ni Less at may ngiting aso sa mukha, bwiset nahuli pa tuloy ako, hindi mo rin kasi maitatanggi na gwapo talaga yung lalaking yun, eh sa nakikita ko lahat ng kaklse kong babae eh naka-tingin sa kanya hindi ba sya naiilang? Sumuyap ako sa huling pagkakataon at saktong paglingon ko ay napatingin rin sya sa gawi ko at nakita ko siyang nag taas ng kilay at ngumisi, kaya napabalik ako ng tingin sa harap, hindi ko gusto tong namumuo sa dibdib ko parang ano mang oras ay lalabas ang puso ko sa sobrang kaba.
Natapos ang klase ng mabilis pero parang gusto kong tumagal yung oras ngayon gusto ko pang tumagal dito sa school, ngayon ko lang naramdaman to pero hindi ibig sabihin nuon ay hindi ko alam ang mga bagay na to.
Ice Alexander Jimenez.. pangalan pa lang nanlalamig na ako pero iba yung init na binibigay ng mga mata niya parang once na makita mo yung mata nya gusto mo na lang tumitig sa kanya, hayy bat ganito agad? Hindi ko ini-expect to. Sana wala lang to.
A'N
So yeah. Ito na po ang chapter one sana po ma-enjoy sorry sa mga wrong spelling kung ano mang mali kasi di na ako nag double check.
Enjoy.. :-)
~13~
BINABASA MO ANG
Let it be(Wattys2015)
Teen FictionLet it be is a story about love, family, sacrifices, and having a faith/trust to someone who change your life. wish you will enjoy reading my first ever story. ~13~