Hayatım Tam Bir K-DRAMA

Kuzucuğa Süpriz

Annemin sabahın 7'sinde uyanmam için ısrar etmesini anlayamıyordum okulun son günü olduğu gerekçesini ortaya sürmesi biraz garibime gitmedi değildi, nedense kendime ters düşen büyük bir enerji patlamasıyla yataktan kalktım ama bir tarafım hala uykuyu düşünüyordu kahvaltı masasına indiğimde babam elinde birkaç evrakla oynuyordu ne olduğuna bakmak için yanına doğru gitmeye başladığımda

"Evraklara bakmak istiyosun demi olmaz, olamaz, baktırmam baktırtırsam" derken söze girdim:

"Tamam babacım tamam sabah sabah İbrahim Tatlıses'e bağlama lütfen :) "

"Hele hele helee heleeeee  :D bakarsan süprizin bi anlamı kalmaz dicektim kuzucuk"

"Süpriz mi?"

"Hmm , kahvaltıdan sonra anlatırım belki mi acaba keyfimbilir sonuçta  "(göz kırpıp kahvesinden bir yudum aldı)

Süpriz mi ne süprizi evrakla bağlantılı ne olabilirki?Babam evrakları fırının üstüne koyarken içinden uçak bileti düştü şaşkın şaşkın babama bakarken annem

"Sakarlıkta üstüne yok hayatım"

"Ama aşkım yani..."

(ciddi bir yüz ifadesi takınarak araya kaynak yaptım yoksa safkan aşıkların didişmeleri devam edicekti)

"Koyuncuklarım hala sevgilisi olmayan bu kuzunuzun önünde saplığını yüzüne vurmadan ne olduğunu anlatırmısınız lütfen."

Babam izin istermişcesine  anneme baktı ve ne olduğunu anlayamadan aynı anda bana dönüp :

"Kuzucuk  Kore'deki şirkette bazı sorunlar var buyüzden  önümüzdeki 1 yıl boyunca orda kalmam gerek sizi burda yalnız bırakmak istemediğimden dolayı okul kaydını oraya aldım aslında şimdi söyleyince o kadarda süpriz gibi gelmedi ama aaa...... istersen iptalde edebilirim "

Demeleriyle 5 dakkalık saygı duruşü eşlığinde şoka girmem bir olmuştu nasıl yani şimdi Koreye gicektik ve ajumma ve dae burda kalıcaktı tamam koredeki arkadaşları görmek güzel olucak belki onlarla aynı okul aynı sınıf falan ama içimde bir boşluk oldu hafiften gülümsesemde içimdeki o boşluk hiç dolmayacakmışcasına bir his sardı içimi sonuçta  sonuçta....

"Hyun Ae, Hyun Ae iyi misin?"
Kendime tam tokat atıcakken annemin elimi tutmasıyla :

"Anne beni cimciklesene hala uyanamadım rüya görüyorum sanırım... Kore'ye dönüyoruz yani (mırıldanarak) peki Dae?"

"Tatlım bu kadar şaşırdıysan iptal ettirelim ikimiz burada kalabiliriz?"

"Tatile felan gideceğimizi söyleseydiniz tamamdı da bi anda böyle okul kaydını aldırdık diye söyleyince yani şok olmadım değil hani..."

"Aslında oraya gidince sana söylicektik ama sonra aklın burdaki arkadaşlarında kalır diye bu gün söyliyelim dedik eğer başka bir sorun çıkmazsa baban bir yıl boyunca işlerini Kore'de devam ettiricek ama istersen  lise bitene kadar burda kalabiliriz.."

İçimden her ne kadar kalalım demek geldiysede diyemedim...

"Hayır Kore'ye gidelim anne orda eğitimime devam edebilirim korece kursuna boşuna gitmiyorum sonuçta unutmamak için değilmi yazma pratikleri filan, ayrıca her haftasonu sadece korece konuşmamız falan bi işe yaradı desene manseedddaaa ^.^)////// Ne zaman gidiyoruz?"

"Haftaya cuma" 1 Hafta mııııı en azından 1 ay önce bunu öğrenebilirdim -_-)\

"O zaman çok vaktim yok arkadaşlarımla vedalaşmalıyım(sözde arkadaş içlerinden sadece 2si benim için degerliydi onlarda kendimi bildiğim günden beri hep yanımdaydılar zaten) ben hazırlanmaya gidiyorum."