I Prayed for Countless Days

Chapter 47

CAMILLE'S POV

" nandito kami ngayon ni Calem sa EK, first date namin to since nung nagbreak kami kaso ang iba lang ako ang mahal nya nun pero ngayon si Shantal na. Di man nya sabihin ramdam ko na nasasaktan pa rin sya at handa kong gawin ang lahat mawala lang ang sakit na yun at gagawa ako ng paraan para ako na lang ulit ang mahalin nya. Ayoko syang nakikitang ganito, gusto ko sumaya sya ulit tulad ng dati., laging masaya at buhay na buhay. Ngayon nakikita ko sa kanya na parang unti unti nyang pinapatay ang Calem na nakilala ako, ang Calem na minahal ko at minahal din ako ng sobra. Hindi na ko papyag na mawala pa sya ulit sakin ibabalik ko sya sa dati. Sinisigurado ko yun. "

Camille: magkasama nga tayo pero halata namang wala dito ang isip mo.

Calem: ha?

Camille: see? Wala ka sa sarili.

Calem: i'm sorry may naalala lang ako.

Camille: i know. Shantal again..

Calem: tingin mo bakit nya yun ginawa sakin?

Camille: one reason, di ka na nya mahal..

"ooops parang mali ang pagkakasabi ko, bigla syang natahimik.."

Camille: sorry..ang ibig kong sabihin...

Calem: totoo naman e, wala namang ibang dahilan e..

Camille: pasensya ka na sa bibig ko ha, mahina ang preno e..tara na lang magrides..:-)

Calem: sige..

"kahit pinapakita nya sakin yung ngiti nya alam ko na hindi talaga sya nageenjoy. Kilala ko kaya sya. Bawat puntahan namin lagi syang natitigilan, buong EK ata may memories sila ni Shantal. Sana di na lang dito ako nagyayaya, kasi imbes na makalimutan nya si Shantal e mas lalo nya pang naaalala. Ganito rin kaya sya nung iniwan ko sya, o mas mahigit ngayon dhil si Shantal ang nang-iwan sa kanya? "

Camille: Calem

Calem: hmm?

Camille: sorry ha kung wala akong magawa para mabawasan yung sakit. Di kasi ako sya na alam kung paano ka pasisiyahi. E ako ito, imbes na makatulong sayo para mawala ang lungkot mukhang nakakadagdag pa ko.

Calem: Ano ka ba Camille? Okay lang ako.

Camille: hindi mo naman kailangang magsinungaling, alam ko naman na hindi ako nakakatulong.

Calem: okay na naman sa kin yung nanjan ka para damayan ako. Malaking tulong na yun.

Camille: Kung makukumbise ko lang syang bumalik para sayo, nagawa ko na.. Pero di naman kami ganon kaclose at isa pa hindi ko alam kung nasan sya.

Calem: hindi mo kailangang gawin yun. Desisyon nya yun e. Wala na tayong magagawa dun. Sige na smile ka na ulit.

Camille: :) uwi na tayo..

Calem: sige ihahatid na kita.

" masakit pala talaga ang ganito, may mahal ka pero hindi ka naman mahal. Bakit nga ba may mga taong pinipiling saktan ang mga nagmamahal sa kanya. Wala nga sigurong kakuntentuhan ang tao. Pero ako bumalik lang sya sakin makukuntento na ko hindi na ko maghahanap pa ng iba."

Calem: Shantal..

Camille: wala dito si Shantal.

Calem: nakita ko sya..

Camille: hallucination lang yan.

Nicka: hey! What are you doing here?

Camille: obviously, we're having fun.

Nicka: fun? E bakit mukhang namatayan tong si Calem?

Camille: nakita daw nya si Shantal.

Nicka: where?

Calem: there.

Nicka:really? Baka naman hallucination lang dahil lagi mo syang iniisip.

Camille: that's what i told him.

Calem: i'm sure, i saw her.

Nicka: that's impossible. Kanina pa kami nandito kaya kung nandito talaga sya dapt nakita rin namin sya.

Calem: but...

Camille: pagod lang yan. Kaya kung anu ano nakikita mo.

Nicka: i think she's right. You need to rest.

Camille: so let's go Calem.

Calem: wait. Sino ang kasama mo?

Nicka: huh? Hmm si Karleen, nagcr lang sya. :)

Calem: kayong dalawa lang?

Nicka: yup. Ang tagal nga nya e..baka mahaba ang pila sa ladies room.

Calem: sumabay na kayo samin pauwi.

Nicka: huh? No need, no need. I brought my car naman kaya okay lang kahit mauna na kayo at tsaka pa mamaya pa kami uuwi may pupuntahan pa kami.

Camille: san naman? Gabi na ah.

Nicka: ah..sa..bahay ni Bianca..

Calem: ganon ba..sige mauna na kami. Ingat kayo pauwi.

Nicka: you too :) bye

Camille: ang weird. Gabi na para pumunta pa kani Bianca.

Calem: may usapan naman ata sila.

Camille: siguro nga. Let's go.