Redemption (Greek Translation)

Κεφάλαιο 28

Hide, hide. I've burned your bridges. Now, I'll be a gun and it's you I'll come for."

-CHVRCHES, Gun.

-:-:-:-

"Evelyn;" η φωνή του ήταν πρόθυμη και απελπισμένη, κοιτάζοντας με λαμπερά, γουρλωμένα μάτια που άστραφταν ελαφρά. Αλλά το χέρι του ακόμη κρατούσε το επικίνδυνο κοφτερό μαχαίρι στο τρεμουλιαστό χέρι του. Το πάχος του σκούρου -κόκκινου χρώματος- ζουμιού έτρεχε κάτω από την μια πλευρά του μαχαιριού. Μόλις είδα το αγόρι μου να δολοφονεί κάποιον.

"Evelyn, κοίταξε με, σε παρακαλώ," ο Harry με κοίταξε και ευγενικά άγγιξε το μάγουλο μου,, φοβισμένος οτι θα τρέξω μακριά. Αλλά δεν έτρεξα. Απλά χαμογέλασα με ευπρεπή βλέμμα.

"Ξέρεις οτι πρέπει να..."

"Είναι εντάξει." η φωνή μου με πρόδωσε και έμεινε χαρούμενη, για κάποιον περίεργο λόγο. "Είσαι εγκληματίας. Σκοτώνεις ανθρώπους. Σε αγαπάω ακόμη."

"Α-αλήθεια;"

"Ναι." χαζογέλασα. "Δεν με νοιάζει καν."

Ο Harry κοίταξε στο πάτωμα, το πρόσωπο του μαλάκωσε και τα ροζ χείλη του πήγαν προς τα πάνω, Τα μάτια του κοίταξαν το πάτωμα και με κράτησε πιο σφιχτά. "Έχεις δίκιο," είπε μετά από ένα λεπτό ησυχίας, και μετά τα μάτια του κατευθύνθηκαν προς εμένα: σκοτείνιασαν--η λάμψη εξαφανίστηκε ξαφνικά όπως τα χείλη εμφάνισαν ένα χαμόγελο--αληθινά σατανικό χαμόγελο. "Εσύ αφελή μικρό κορίτσι." ψιθύρισε πριν σηκώσει το χέρι του και χώνοντας το μαχαίρι στο στομάχι μου. Αίμα αυτόματα κύλησε έξω για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου πριν ο πόνος αρχίσει...

...και ξύπνησα ξαφνικά. Σκούπισα τα δάκρυα μακριά από τα μάτια μου και κάθισα. Πόνος χτύπησε την σπονδυλική μου στήλη και έπιασα την πλάτη μου, ακουμπώντας στον καναπέ. Σκουπίζοντας με τα κρύα χέρια μου κάτω από τα μάτια μου, ρουθούνισα και κοίταξα πάνω μου. Ο ήλιος δεν ήταν πια στον ουρανό, μόνο ένα ροζ μέρος πίσω από το βουνό πολύ, πολύ μακριά. Τα αστέρια ήδη άρχισαν να υψώνονται και το μισοφέγγαρο φώτιζε το μέρος.

Έτρεμα και έτριψα τα χέρια μου. Το όνειρο ήταν παράξενο...Αλλά τόσο αληθινό. Αυτό με τρόμαξε πιο πολύ.

Σηκώθηκα από τον καναπέ και τέντωσα τα χέρια μου πάνω από το κεφάλι μου, περπατώντας προς την μπροστινή πόρτα. Τράβηξα το χερούλι αλλά η πόρτα δεν άνοιγε, όπως συνήθως. Πήρε μερικά λεπτά να ψάξω όλο το σπίτι και να συνειδητοποιήσω οτι ο Harry δεν ήταν πίσω.