Sabah uyandığımda ilk dikkatımı çeken şey abimin benim üzerime çıkmış olduğuydu ve ben neden kıyafetimle yatmıştım lanet şort bacaklarımı sıkmıştı bana tam oturduğu için . Bende abimi ittirdim abi uyan belim kırıldı diye abim de kalkınca ben de kalktım 2 gündür hiç bir şey yemiyordum yemek istemiyordum bu yüzden hemen kalktım tabi hemen kalkınca başım döndü ve yanımda duran çalışma masama tutundum . Sonra bir şey olmadı ilerledim ve banyoya girdim. Okul bitmişti üniversiteye geçecektim iki ay sonra abim de üniversite ikiye geçecekti. Tabi siz benim yaşadıklarımı bilmiyorsunuz .
Ben liseye geçtiğimden beri şişman bir kızdım eziktim anlıyıcağınız ama lise son ikinci dönemin başından itibaren Zzayıfladım bizi öyle zengin sanmayın ben normalde yatılı okuldaydım ve sonra abim beni araştırmış ve bulmuş bana yardım etti birlikte değiştik diyebilirim ve bu sırada motor yarışlarına başlamıştım dövüşmeyi pek bilmiyorum bad girl değilim yani öyle tipleri sevmem zaten ama hızı da sadece motor sürerken severim motorsiklet yani neyse .
Ben şuan banyomu yaparken kullandığım çikolata vanilya karışımı olan şampuanımı saçıma sürdüm ve vücuduma o sevdiğim naneli kokuyu sürdüm ve iyice yıkandım çünkü bir süredir banyo yapmıyordum .
Banyodan çıkınca sevdiğim çikolatalı vücut spreyimi vücuduma sıktım ve yaydım . Saçıma da vanilyalı saç açıcı spreyimi sıktım ve taradım sonra havluya sardım ve bornozumla birlikte dolabımın kapağını açıp ne giyeceğime bakınmaya başladım elime siyah kısa biraz derimsi bir şort ve içinde üçgen bulunan renkli değişik bir tişört giydim . Abim hala uyuyordu galiba bende ona yemek hazırladım anlatmama gerek yoktur umarım hazırladım ve onun alarmını 10 dk sonrasına ayarlayıp en yüksek sese ayarladım sesini ve indim ben yemeyecektim Can'ım hiç çekmiyordu nedense bende deri montumu giydim ayağıma da rasgele bir ayakkabı geçirdim ve çıktım . Dışarıda dolaşırken ODTÜ yani benim kazandığım üniversiteye doğru gitmeye başlayacaktım ki geri döndüm ve motoruma bindim hızlı bir şekilde siteden çıktım .
ODTÜ ye geldiğimde içeri girdim çok ama çok güzel bir yerdi arkamda adım sesi duyunca refleks olarak döndüm ve sevdiğim ama benle hep dalga geçen adama baktım o da beni görünce kim olduğumu hatırlamıştı sanki bana baktı dikkatlice bende "Ayça" dedim beni hatırlamıştı ama ben onu umursamadan yürümeye devam ettim tamam zayıflamıştım ama ellerim hala tombuldu . Yani küçüktü biraz da tombuldu . Ben yürürken adım sesleri gelmiyordu arkamı dönmedim ve ODTÜ nün kendine özgü ormanındaki bir ağacın arkasından ona baktım orada şaşkınca kalmıştı . Umursamadan ilerledim biraz ormanı dolaştım...
ODTÜ nün çıkışına gelince hemen önündeki motoruma bindim ve yarış pistine doğru ilerledim . Aslında en yakın arkadaşlarımı daha doğrusu kardeşlerimi aramak için motoru durdurdum kask takmayı sevmezdim bu yüzden çıkarmadım direk telefonumu elime aldım ve en yakın kız arkadaşımı aradım adı azarıydı açtığında " ne oldu " diye endişeli bir şekilde sordu bende " bir şey olmadı sadece seni merak ettim ne yaptığını " dedim o da rahatlamış bir sesle " peki ben şu an Ozan la Arda'nın yanındayım . Seni çok merak etmişler onlarda sende gel istersen bizim evdeyim abini de çağır " dedi bende " tamam 5 dakikaya oradayım " dedim ve kapadım bu sefer abimi aramadan mesaj attım Azralara gel diye o da bana tamam diye mesaj attı tam kapattım başım döndü gözlerim karardı.
Kaldırımdaydım ve oturuyordum bir araba motorumun yanında durdu bir süredir oturuyordum Azraya da mesaj atmıştım geç kalıcam diye . Araba camını açan kişi apaçi tipli biriydi " hey güzelim yolunu mu kaybettin " sözünü duyunca " yolumu kaybettim ne yapabilirsin ? " dedim o ise "sana yolunu gösterebilirim " dikince " bok gösterirsin" dedim ve motoruma doğru ilerledim tabi arada başım döndü ama gene de ulaştım.
Onları umursamadan ilerledim ve hızla Azralara ilerledim kapıyı açınca başım döndü ve gerisi karanlık uyandığımda odadaydım Azra'nın odasındaydım galiba kolumda serum takılıydı çünkü hissetmiştim bakmaya gerek duymadan çıkardım ve aşağıya indim Azra beni görünce koşarak geldi. Bana sarıldı "iyimisin" diye " iyiyim iyiyim " dedim " başım döndü " dedim. Ve oturdum Arda ve Ozan'da bana bakıp gülümsediler Arda "senin için endişelendim cadı" dedi arda ve bana sarıldı ve Ozan'da aynı şeyi söyledi sarıldı ve oturdu. Abim sadece oturuyordu ellerini birleştirmiş çenesinin altına koymuştu çok dikkatli bir şekilde bir şey düşünüyordu. Yanına oturdum ama yüzüme bile bakmadı . Bende hemen kalktım ve "ben biraz dışarı çıkılamaz kapının önündeyim" dedim ve kapının yanında asılı duran montumu alıp giyindim dışarıya çıktım.
Bahçedeki hamağa yattım ve düşünmeye başladım bu güne kadar yaşadıklarımı ama aklıma hiç bir düşünce gelmiyordu .NEDENSE ARTIK acıkmıştım bunu söylemeyecektim abim bile pek birşey bilmiyordu . Tabi biliyoda olabilir.
İçeriye girdiğim saate baktım 02.00 ' da içeri girmiştim ve çıktığımda 01.00 gibiydi bayağı dışarıda kalmıştım. Üşümüştüm bu yüzden girmiştim yoksa hamakta uyurdum da . Abime baktığımda bana bakıyordu. Ben ona bakmamaya çalışıyordum çünkü bana çok sert bakıyordu . "Sen niye yemek yemiyorsun!" diye bağırdı bana " aç olmadığım için " dedim bende . "Her aç olmadığında yemek yemiyorsun ve bu üç gün sürüyor " dedi ,evet çok saçma demişti ama umursamadım " abi aç değilim aç kalsam yerdim" dedim o da hiç bir şey demeden ileriye bakmayı sürdürdü .
(BORA )YANİ ABİSİ AYÇA'nın VE BU ARADA KIZIMIZIN ADI AYÇA BULUT
Onun için endişeleniyordum çünkü annemde öyleydi çok benziyorlardı ben ise o şerefsiz babama benzemiştim . Annem de öyle masum bakardı zaten kardeştik ama olsun benzemesi de normaldi aslında bir düşününce onun da annemin hastalığına kapılıp ölmesini istemezdim bende bilmiyorum adını hastalığın sadece belirtilerini falan biliyordum hastalık 3-4 gün hiç yemek yemeden durup aç kalmakla başlıyordu ona serumu bu yüzden takmıştı doktor herkes biliyordu bu hastalığı olduğunu yani tahmin ediyorlardı ama belli etmiyorlardı çünkü onu üzmek istemiyorlardı. Bende kardeşime bakıp ona sinirimi döküyordum...
(Hastalık gerçek değildir uydurdum ben ama gerçek oladabilir bilmiyorum ) Hastalık önce kendini aç bıraktırıyordu sonra depresyona sokuyordu sonra da öldürüyordu onun böyle bir hastalığa yakalanması adil değildi.
Ona söylemiyecektim bu hastalığa yakalandığını söylersem üzülürdü ama ona yalan söyleyerek onu hastaneye götürmem gerekliydi emin olmam gerekti.
AYÇA BULUT
Azra'nın yanına çıktım evleri villaydı ondan dolayı iki katlıydı yanına helince yanına oturdum ve ona bu gün ODTÜ de ne olduğunu anlattım o ise bir şey demeden sadece gülümsedi bende gülümsedim " ona ödeticen kızım sen " dedi bana gene gülümsedim ve " evet ona çok ağır ödeticem" dedim...
VE BİTTİ BÖLÜM ARKİDAŞLAR EVET ŞİMDİ DE BEN BERFİN BU KİTABI ÇOK DÜŞÜNDÜM GECELERİ BÖLÜMÜ DÜŞÜNEREK YATIYORDUM KISA MI OLDU ACABA GALİBA 5 SAYFA FALAN AMA OLSUN YA NEYSE BELKİ EKLERŞM BİRAZ DAHA AKŞAM YATMADAN ÖNCE DÜŞÜNECEĞİM . Bölümler bazenGELMİYEBİLİR SINAVLAR FALAN VAR ONDAN AMA EN FAZLA 10 OKUNMA OLURSA BAŞLICAM ASLINDA BEN SINIR KOYMAM AMA ilk 3. BÖLÜME KADAR SINIR VAR .
