Ortaokula Veda

114 9 5
                                    

O gün okulun son günuydü . Nilsu erkenden kalkti , ustünü giyindi , saçlarini okulun son gününe yaraşir biçimde taradi.mutfağa doğru yürüdü :

- günaydın annecim

-günaydın kızım yine çok güzel olmuşsun

-saol annecim dedi ve kahvalti sofrasina oturdu.
Sinem Hanim yine lezzetli bir sofra hazirlamişti.

Nilsu , 14 yaşinda,siyah saçli siyah gözlü,gamzeleri uzaktan " ben burdayim!!!" Diye bağırirışcasina gözüken bir kizdi.

Annesi Sinem Hanim ise,koyu kahverengi saçlari olan bir
kadindi,neşeyle bakan gözleri onu çok sevecen ve sempatik yapiyordu.

Nilsu için hayattaki en değerli varlik annesiydi.Babasi onlari 7yaşinda terkettikten sonra annesine daha da bağlanmişti.

Kahvaltısını yaptıktan sonra annesine " Hoşçakal" diyerek yola çıktı.yol boyunca ortaokulda yaşadiklari iyi , kötü , heyecanlı , endişeli , hüzünlü , mutlu anilari düşündü. Ne cok şey yaşamişti ? Aşı vurulurken yaşadığı korkuyu , TEOG 'taki endişeyi , dogum günündeki mutluluğu tekrar yaşıyor gibiydi. VE nihayet okuluna gelmişti. Köşedeki bankta en yakin arkadaşlari Melisa ve Sude 'yi gördü. Hemen yanlarına gitti.

----- Selam kızlar

----- Selam Nilsu N'aber ?

----- biraz heyecan dışında iyi

----- aynen cok heyecanlıyım

----- ben de

----- sınıfa geçelim mi?

----- olur

Havadan sudan konuşa konuşa sınıflarina çiktilar . Sınif kapisindaki 8 \ G 'ye baktilar .

----- Vay be! 8- G de bitti.

----- evet yaa ne çok şey yaşadık 8-G de

İceri geçip sıralarina oturdular . Nazan Hoca elinde karnelerle sinıfa girdi.

----- günnaydın gençler!

----- günaydın hocam

----- buyrun oturun bu yıl karnelerinizi erken vericem

" Sude Aylin takdir " Sude sevincle karnesini aldı. "Melisa Aygar teşekkür " Melisa da biraz hayalkirıkliği ve biraz da üzgünlükle karnesini aldi."Nilsu Ünal takdir" Nilsu ögretmenine teşekkür ederek mutllulukla sırasına oturdu.Nazan Hoca diğerlerine de karnelerini verdikten sonra sıra vedalaşmaya geldi. Nilsu tüm sınıfıyla vedalaşırken yüreği burkuldu , boğazı düğümlendi ve gözleri yavaş yavaş dolmaya başladı .Onlardan ayrilmayı hiç istemiyordu. Telefondan ve internetten görüşmek üzere ayrıldılar. Bu sefer yolda liseyi düşünmeye başladı. Acaba arkadaşı olacak mıydı ? Neler yaşayacakti? Okulu sevecek miydi? Aklinda binbir soruyla eve geldi. Annesiyle yemek yediler . Okuldan karneden biraz konuştular. Yatma vakti geldi . Artık kendiyle başbaşa kalmıştı .

yıllar sonraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin