C H A P T E R TWENTY SIX || WHITE HORSE ~song of the chapter: White Horse by Taylor Swift
"I'm not a Princess this ain't a Fairytale..."
"and our First honor for the second grading is no other than miss Lhoraine Chime Sanchez. Congratulations, you really did a great job" ma'am Matinez
"and congrats also for the top 3 Baron Michael Vargas and top 2 is Princess Jewel Jimenez" ma'am Martinez
"thank you. thank you guys" sabi yan ni Lhoraine sa lahat ng bumabati sa kanya. feel na feel naman niya ang corona ha. kung alam lang nila na nakuha niya yan dahil sa paloloko sa akin malamang walang babati sa kanya
as usual, na nakasanayan ko na, sa tabi pa din ako ni Baron naka upo. sana ganito nalang ako, laging invisible. atleast dito ang quiet. hindi pa din kami nag uusap nila Sophia, Eurella at Thea, nahihiya kasi ako sa kanila dahil sa nagawa ko. iniiwasan ko din sila kasi hindi ko alam ang sasabihin ko at hindi ko alam kung sa ako mag sisimula sa paghingi ng tawa. i'm just not ready
after ng class namin, diretso bahay na ako agad. nabawasan na din yung mga party invitations ko at yung iba naman na gimikan at hindi na ako pumupunta kasi ayaw ko pang makasalubong nag tatlo kong kaibigan. yung mga chocolates, love letter, flowers at pati likers ko sa fb nabawasan na din. kuamkalat kasi yung balita(na ofcourse alam na natin kung sino ang nagpasimula) na napakaplastic ko daw na tao. masama daw ako at mapanlinlang. kalat na din yung break up namin ni Cedrick at ako daw ang may kasalanan nun. ako pa daw ang nanloko
kung dati, before the school years starts, sinasabi ko na my life is perfect. i have the beauty, the brain, the family, friends, money, at mahal ako ng lahat ng nasa school pero bakit ibang iba na ngayon? alone ako dito sa bahay, wala sina mom and dad at nagkaproblema daw yung branch namin sa states, si kuya naman ayun busy sa buhay niya at siyempre siya masaya, wala na akong friends, wala na ding suitor pati si Philipp nagquit na din, walang love life, at ayaw na sakin ng mga students sa school. parang halos lahat nawala na sa akin. wala din akong mapagsabihan kung ano ang nararamdaman ko.
"ma'am Princess, labas na po kayo jan sa room. kakain na po. masama pong nagkukulong jan sa kwarto. lumabas naman kayo"
three days. three days na ata akong nagmumukmok dito. ayaw kong lumabas. kapag may pasok lang ako lumalabas ng room ko. dito lang din ako kumakain. onti lang din ako kumain kasi wala talaga akong gana
"yaya pakipasok nalang po dito yung foods. ayaw ko pong lumabas"
"sige iha kung yan ang gusto mo pero mas maganda kung hindi a magkukulong jan. kung wala kanng makausap. andito lang ako. pede akong makinig sayo"
"i'm okay yaya Nena" sabi ko nalang kasi kahit magkwento ako sa kanya, hindi niya ako maiintinndihan
kung dati, i never felt so alone, but now yes i'm alone
after kong magdinner, tinry kong tawagan si kuya pero hindi niya sinasagot. 11:05 na baka tulog na siya. tatawagan ko sana si Sophia pero hindi ko kaya. Si Cedrickk, hindi din. wala na akong matawag at nung nakita ko yung pangalan ni Philipp, pinindot ko na yung call
"hello Princess?"
"hello?"
"Philipp..sinagot mo"
"Jewel may problema ka ba? bakit ka tumawag?"
"Philipp..."
"umiiyak ka ba? bakit ka umiiyak?"
"mm...hindi ahh" sabi ko tapos pinunasan ang luha ko. oo umiiyak ako "Philipp bakit hindi nalanng ikaw ang minahal ko?"
"bakit mo tintanong yan ngayon Jewel?" serosong sagot niya
BINABASA MO ANG
A Perfect Girl's Love Story
Novela Juvenil“A REAL girl isn’t PERFECT and a PERFECT girl isn’t REAL” -Harry Styles (One Direction)