Double Pain

354 37 18
                                    

Haylazlık ruhlarına işlemiş ikiz Weasley kardeşler yine Hogwarts koridorlarında herkes uyurken gizlice dolaşıyorlardı.

Temizlik görevlisi, Mr. Filch, onları yakalarsa bu sefer fena haklanırlardı ve biliyorlardı ama ellerindeki Çapulcu Haritasıyla bu zor olacak gibi gözüküyordu. Haylaz ikizler koridorda dolaşırken hiç karşılaşmadıkları koridora girdiklerini gördüler. İmkansız derecede inanılması zor bir durumdu çünkü her akşam Hogwarts'ı dolaşırlardı. Bu yüzden şakalarını rahatlıkla planlayabiliyorlardı ve bu durumu onlar da farkındaydı. Bu koridoru bilmemeleri imkansıza yakındı ama bunun yerine ikizler aynaya bakıyormuş gibi birbirlerine bakarak heyecanlı bir şekilde aynı anda fısıldadılar. "Yeni macera ikizlerin ellerinde!" Kısık sesle söylemelerine rağmen tabloda uyuyan büyücü uyanıp kızmaya başladı. "Şu lanet kahkahanızı ve konuşmalarınızı kesin artık minikler!" Gülmemişlerdi bile!

O sırada tablodaki büyücü tekrar uykuya daldı. İkizler birbirlerine baktılar ve omuz silkerek yollarına devam ettiler. İkisi de yürürken birden George aceleyle konuşmaya başladı. "Kedi terbiyecisi geliyor, çabuk sağdaki kapıdan girelim." Refleksle hemen kapıdan içeri girdiler. Girdiklerinde Mr. Filch'i unutup odayı incelemeye başladılar. Odanın tüm kenarlarında atılmış eşyalar vardı. Çok uzun bir süre dokunulmamış olacak ki bir çok yerde örümcek ağları vardı.

Fred sırıtarak konuşmaya başladı. "Burayı Ron görseydi eminim ki korkudan ağlardı." George Fred'in dediğine güldü ve ekledi. "Ama Merlin'e şükürler olsun ki şuan Hogwarts'ta değil. Aslında olması iyi olurdu. Eğlenirdik hem, fena mıydı?" Sonra sustular ve etraflarını incelemeye devam ettiler.

Kenarlara zıt, odanın ortasında uzun bir eşya dışında bomboştu ve zemin pırıl pırıldı. Uzun eşyanın üstünde ise kirli bir örtü vardı. Fred yanına gidip hızlıca örtüyü çekti. Çekmesiyle tozlar kalk ve bu olay ikisinin de öksürmelerine sebebiyet verdi. Öksürmeleri bitince örtünün altındaki eşyaya baktılar. Oldukça süslü mü süslü bir ayna ile karşılaştılar. Her yerinden süs akıyordu resmen.

Süslü şeyler çoğu zaman hoşlarına gitmiştir. Mesela süslü şakalar hoşlarına gitmiştir hep ama bu ayna daha çok kızlar için gibiydi ve sevmemişlerdi.

Aynadaki görüntülerine baktılar. George ile Fred aynada kendilerine bakarak konuşuyorlardı. "Bu ayna kesin bir kız tarafından yapılmıştır. Bir aynaya göre çok süsleme kullanılmamış mı, Fred?" Fred katıldığını belli etti. "Evet, öyle." O sırada George aynanın yukarısındaki yazılan kelimeleri okudu.

Ne anlama geldiğini birbirlerine soramayacak kadar yorgundular. Geogre elindeki haritaya baktığında Mr. Filch'i yakınlarda göremedi. Fred'e gitmeleri gerektiğini gösteren işareti yaptı. Fred örtüyü unutarak George'un peşine takıldı.

Yataklarına yerleştikten sonra George Çapulcu Haritasını gizledi. "Muziplik tamamlandı!" Ve haritanın mürekkepleri kaybolup yerini boş ve sıradan bir parşömene bıraktı. George haritayı 'gizli yere' koyarken Fred'i uyardı. "Bu haylazlıkları çoçuklarımızdan başka kimse bilmemeli, tamam mı?" Fred kafasını salladı yatarken ve uykuya daldı. Bu tatlı uykuyu bir zaman sonra özleyeceğini bilmeden. George da yattı ve uykuya daldı. Bir zaman sonra bu yüzü çok özleyeceğini ve her gün görmek isteyeceğini bilmeden.

İkisi de uyumuşlardı, ne olacaklarını bilmeden.

Kazanmışlardı. Savaşı kazanmışlardı ama kaybetmişlerdi. Sevdikleri insanları kaybetmişlerdi. George, sadece bir örnekti. Ama kimse bilemezdi, bu ikilinin yolları ayrılacağını. Molly'nin böcürtünde bile yan yana değiller miydi bunlar? Ama ölüm yanıltmıştı. George'un diğer yarısını aldı ve götürdü.

Birden George kalktı ve hem ikizi, hem en yakın dostu Fred'in bedeninden uzaklaştı. Yürüdü, yürüdü, yürüdü. Tüm yıkıntıların arasından geçerek yürüdü. Ne kadar olduğunu bilmiyordu ama kendini bir odada buldu. Oda tanıdık gelmişti ama çıkaramamıştı. Sonra bir örtü gördü. Galiba böyle bir şey daha yaşamıştı, belki de dejavuydu? Merakına yenik düşüp uyuşukla örtüyü çekti. Süslü mü süslü bir aynaydı. George nedense bir şeyler hatırlıyor gibi oldu ama o duygu kısa süre sonra gitti.

Birden şoke oldu. Aynada iki kişi vardı! Korkudan iki adım geriledi. Arkasına döndüğünde kimse yoktu. Önüne döndüğünde ise aynı manzara. Ona gülümseyen ve kendisine benzeyen iki genç. Gözlerini sımsıkı kapatıp geri açtı ama onlar oradaydı.

Sonra yaklaşınca bunun Kelid aynası olduğunu hatırladı. Bu söylenti çok fazlaydı. Gerçek olduğunu hiç düşünememişti. Ardından hatırladı. Haylazlıklarını, buluşlarını, saçma buluşunu, saklamak için Fred'e uyarışı... George, her şeyi hatırladığında olduğu yerde yere oturup ağladı, saatlerce. Gülmüş ve güldürmüş insan, aynanın karşısında ikinci acının etkisiyle ağladı.

İkinci acı, onun için kalbe yenilen ikinci bıçak gibiydi...

25.06.2016 tarihinde düzenlenmiştir.
Orijinali 14.09.2015 zamanında yayınlanmıştır.

Double Pain (One Shot HP Story) (✔️)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin