TEENS

#17 Beauty and the Beast 💩

Γειά σας τρελούτσικα μου πλασματάκιαα!!!

Πρίβιουσλι ον Twilight:

Death
Death
Death

Πανικ

Μα σε θελωω😢

Όχι Μπέλα.

Άσε με να έρθω μαζί σουυυυ

Όχι Μπέλα.

Γκουντμπάι.

Μπέλα: Θα πάω.

ΡΆΙΤ ΝΆΟΥ.

Κωνσταντίνα's POV:

Ξυπνώ από τον ήχο του ξυπνητηριου, όμως δεν θέλω να σηκωθώ ακούγοντας το αγαπημένο μου τραγούδι να παίζει.

Ξέρω όμως ότι το σημερινό είναι σημαντικό οπότε αποφασίζω να σηρθώ κυριολεκτικά έξω απο τα σκεπάσματα και να ετοιμαστω.
Κοιτώ την ώρα και είναι 6:30 το απόγευμα. Ουφ! Ο Νίκος ακόμα δεν έχει γυρίσει απο τους γονείς του. Ζουν σε ενα χωριό κοντά στην Κόρινθο και τους επισκέπτεται κάθε 2 βδομάδες. Τώρα... θα σας φανεί περίεργο που ζούμε στο ίδιο σπίτι απο τέτοια ηλικία... Ο Νίκος έμενε εδώ εξ αρχής αλλά επειδή το νοίκι ήταν ακριβό και δεν ήθελε να επιβαρύνει τους γονείς του έβαλε αγγελία για συγκάτοικο.

Εγώ τότε έψαχνα για σπίτι κοντά στο Λύκειο αφού οι γονείς μου πήγαν Γερμανία για να ζήσουν μόνιμα λόγω της δουλειάς τους κι εγώ αποφάσισα να μείνω Αθήνα. Εντάξει δεν είμαι και τελείως μόνη μου... εχω τις φίλες μου και τη γιαγιά μου που την αγαπώ πολύ απλά δεν μπορούσα να μείνω μαζί της... δεν χρειάζεται να με έχει πανω απο το κεφαλι της. Μιλάμε κάθε μέρα σχεδόν στο τηλέφωνο με τους γονείς μου. Μου λείπουν αλλά οπότε βρίσκουν ευκαιρία έρχονται Ελλάδα να με δουν.

Ετσι λοιπόν αρχίσαμε να κάνουμε παρέα με τον Νίκο και πλέον είμαστε μαζί εδω και 3 μήνες. Ξυπνάω απ' τις σκέψεις μου και καταλαβαίνω ότι στέκομαι ακόμη μπροστά στο κρεβάτι μου κοιτώντας το ρολόι.

Τικ τοκ

Παω να κάνω ένα δροσερό μπάνιο μίας και έξω έχει ζέστη και πλέον είναι 7 παρά τέταρτο. Είμαι στο δωμάτιο και στεγνώνω τα μαλλιά μου. Ντύνομαι και τηλεφωνώ στην Κατερίνα.

"Έρχομαι!" Την ακούω να λέει μόλις απαντά στην κλήση μου και αμέσως μετά την τερματίζει.

Κατερίνας POV:

Ξυπνάω και ετοιμάζομαι γρήγορα. Μόλις είμαι έτοιμη το κινητό μου χτυπάει. Η Κωνσταντίνα. Το σηκώνω λεω ενα "έρχομαι" και κλείνω. Μπαίνω στον ξενώνα και προσπαθώ να ξυπνήσω τον Μαυρίδη που ακόμα κοιμάται ανενόχλητος!