Numb In Love

NUMB 4

October 4, 2015 posted.

###

NUMB 4

I'm watering my orchids in my garden. I didn't go to school today. I'm planning to pack my stuffs later. Today is friday and I'll leave tomorrow.

I have decided na puntahan ko nalang si Caleb at bumalik after nang ilang araw.

After kong diligan ang mga orchids ko ay pumasok na ako sa loob ng bahay.

Wala dito si Mama. Umalis siya papunta sa trabaho nito. Si papa ay wala na dito. He already passed away when I was seven years old. And it's all because of a tragic plane crash incident.

May naramdaman naman akong lumalabas na watery fluid sa mga mata ko. Kapag kasi iniisip ko ang nangyari noon ay umiiyak ako.

I miss my father.

I wiped away my tears and went to the kitchen to drink water.

I relaxed myself and went upstairs to pack my stuffs.

###

"Ma, okay lang po ako. I can manage." Sabi ko. My mom came with me and she was so worried sick. Dala ko ang luggage ko at isang sling bag.

Nandito din si Mr. Carl, ang principal at si tito na ama ni Caleb. Nandito kami sa isang private helipad na pagmamay-ari ng mga Tierra.

"I'm so sorry for all the trouble, hija." Ani Tito Leibrin.

"Okay lang po, tito. I'll bring him back to his senses as soon as possible." I smiled at Tito Leib.

Tinulungan ako ni tito sa pag-akyat sa helicopter at paglagay ng mga luggage ko.

"Thank you, hija. Have a safe trip!"

"Bye, Gracie! Be back soon!" Ani Mama. I waved at them and smiled.

"Ma'am, please put on your headphones."

Ginawa ko ang sinabi ng pilot. And we take off. Ang nakikita ko lang sa ere ay ang mga ulap na parang cotton candy at sa ilalim ay ang asul na tubig. Buti naman nadala ko ang camera ko at pinicturan ko ang magandang tanawin. Ang ganda talaga!

Hindi nga ako nakaramdam ng antok dahil nawiwili ako sa pagtitingin sa mga tanawin. Siguro mga after thirty minutes ay nakakita ako ng isang isla. Ito na yata ang island na pagmamay-ari ni Caleb.

Palapit na kami ng palapit sa isla. Hanggang sa nakalanding na ang helicopter sa helipad na may letrang C.E. at napapalibutan ng bilog as the design. Wow! Customized talaga!

"Nandito na po tayo." Ani nung pilot.

Inalis ko na ang headphone at ang seatbelt. Tumayo na ako at pinagbuksan ako ng piloto ng pinto. Tinulungan niya din akong bumaba. Kinuha ko ang luggage ko sa conpartment ng helicopter.

Hindi ko mahagilap si Caleb. Nasaan siya?

"Excuse me po, nasaan si Caleb?"

"Nandoon po sa cabin. Teka lang po. Malapit na dito ang sasakyan na magdadala sa inyo doon."

Tumango nalang ako. Nakatayo ako dito habang hinihintay ang pagdating ng kotse. I stood here for five minutes.

May bumisina kaya napatingin ako sa dakong 'yun.
Nakita kong may lumabas na lalaki sa driver's seat at saka tumingin sa kinapupuwestuhan ko.

Namumukhaan ko ang lalaking 'yun at iyon ay walang iba kundi si Caleb. Nakaputing v-neck tshirt at khaki pants ito. Naka-rubber shoes rin ito at naka-shades.

"Sorry for being late. Salamat, Anton." Ani nito sa piloto. Hindi niya ako tinitingnan. Hello! I'm here too, Caleb!

"Nandito din ako? Hello?" Pagtatawag pansin ko.