BİZİM HİKAYEMİZ...

Flash Bellek

Ertesi gün kızları, alacaklı gibi bir kapı vuruşu uyandırdı. Masal kendini öne attı. Kapıyı açtı. Oda servisiydi.

Irmak:

- Ne böyle alacaklı gibi kapıya vuruyorsunuz?

Oda servisini getiren adam:

- Affedersiniz! İyi günler.

Diyerek çıktı.

Aslı:

- Adama bak ya!

Masal:

- Kızlar durun hiçbir otelde böyle sabahları gürültüyle uyandırılmaz. Bu işte bir terslik var?!

Dedi ve kahvalti tabağının kapağını açtı ve tahmin ettiği gibi kahvaltı yoktu. Bir flash bellek vardı. Kızlar merakla flash belleği Irmak'în bilgisayarına taktılar. Bir video vardı. Irmak videoyu açtı ve...

Masal'ın İlayda'ya bıçak çekişi vardı. Masal neredeyse küçük dilini yutacaktı. 4 ay önceki olay nasıl deşifre olmuştu. Aynı anda 3'üçünede mesaj geldi.

"Kahvaltı hediyemi beğendiniz mi?"
- Seri Katiliniz

Aslı:

- Ya bu kız ne zaman peşimizi bırakıcak?

Masal:

- Ya öldüğümüz zaman ya da sakat kaldığımız zaman...

Irmak:

- İyi de kendimizi peşimizi bıraksın diye sakat mı bırakıcaz?

Masal:

- Sakat bırakmış gibi yapıcaz:)

Aslı ve Irmak:

- Masall!!

Masal:

- Nee? Ondan kurtulmamız için bu şart!

Aslı:

- Ama nasıl?

Masal:

- Üçümüzde kör gibi davranıcaz yani gözlük takıcaz. Hatırlarsanız bize Aslı'nın doğum gününde sakatlıkla alakalı not göndermişti. Belli ki sakatlanıp onun peşini bırakmamızı istiyor.

Irmak:

- Mantıklıca.

Aslı:

- Tamam ama okul noolcak?

Masal:

- Okulda kör gibi yapmicaz. Ne de olsa telefonlarımızı alıyolar. Sinyal bile yakalayamaz. Haa bizi gözetleyemez çünkü kendimizi değiştiricez. Saçlarımızı falan...tanıyamaz bile...

Aslı:

- Sen varya Masal...çok fenasın..

Masal:

- E yani...

Dedi. Ve hepsi birden gülüşmeye başladılar daha sonra otelin kahvaltı yerine inip, kahvaltı yaptılar, daha sonra da ev bakmaya çıktılar...