'Go fuck yourself' lachend schud hij ze hoofd. 'Heb je niks beter ofzo?' tijdens het denken bijt ik op me onder lip. 'Eikel!' met opgetrokken wenkbrauwen kijkt hij me aan. 'Serius fleur niks beter?' boos kijk ik mijn broer aan. Zuchtend staar ik weer uit het kleine vliegtuig raampje en staar naar de licht blauwe lucht. Zuchtend gooit hij ze hoofd in z'n nek. 'Ik ga met je blijven oefenen tot je fatsoenlijk kan schelden en niet als een klein meisje.' Beledigd kijk ik hem aan. Dan kijk ik naar de stoelrij naast ons waar m'n ouders zitten. 'Slapen ze?' vraagd ik aan mijn broer. Verveeld knikt hij. Dan laat ik me weer in de stoel vallen en staar naar buiten. We zitten nu in het vliegtuig naar Miami waar onze ouders een betere baan aangeboden hebben gekregen ze noemden het 'een kans voor een beter leven' ofzo. 'Mike?' zuchtend opent hij ze ogen. 'Ja?' ' wat vind jij er nou eigenlijk van?' 'waarvan?' overdreven rol ik met me ogen. ' Dat we verhuizen naar een ander land?' verveelt haalt ie ze schouders op. ' Ik had thuis vrienden en dat krijg ik hier vast ook wel' ik knik en kijk weer uit het raam. 'Jij?' zonder me blik af tewenden van de lucht haal ik mijn schouders op. 'Pak anders je laptop even dan gaan we nog een keer naar site van de school.' ik knik en pak snel de laptop uit de tas. Voorzichtig zet ik hem op het inklaptafeltje en start hem op. Zodra de laptop opgestart is ga ik naar de site. 'Kijk!' roept me broer enthousiast. Hij wijst naar een rijtje met allemaal school teams en clubs. ' je kan misschien chearleader worden?' ik knik en kijk verder op de site. 'Alleen als jij in het voetbalteam gaat' stel ik uitdagend voor 'dus je wilt je eigen broer aan gaan moedigen?' 'ja' lach ik. 'Nou deal dan want ik ben al aangenomen in het team.' vragend staar ik hem aan. 'We zijn er nog niet eens geweest?' 'klopt ik heb een brief gestuurd.' 'Dus ze hebben je nog niet eens gezien en meteen nemen ze je aan?' trots knikt hij. Met nog een vragende blik op mijn gezicht kijk ik weer naar het scherm. Als ik naar het kopje 'soccerteam' ga komen er ineens allemaal foto's van het team
te voorschijn. 'Wow fleur wie is dat' hij stoot me aan met ze eleboogen en wiebeld met ze wenkbrauwen. Ik negeer het verder en haal me schouders op. Met een open gezakte mond staar ik naar een foto. Een jongen, ik denk de aanvoerder aangezien hij opgetild word door het hele team. Naast me hoor ik mike lachen. Geïrieteerd kijk ik hem aan. 'Heb je niks beters te doen ofzo?' lachend schud hij ze hoofd. Verveeld sla ik de laptop weer dicht en pak m'n telefoon met oortjes. Random zet ik een liedje op en sluit me ogen.
'Fleur?' ik voel kleine stootjes tegen me schouder. Langzaam open ik beide ogen en kreun uitgebreid. Dan pas zie ik hoe ik lig. Met me hoofd op mike's schoot en met me benen over de stoel leuning. Met roden wangen ga ik weer recht opzitten. 'We gaan landen' ik knik en doe de riem om. Dan pak ik een kauwgompje tegen de oor pijn en staar weer naar buiten. Als we weer op de grond staan pak ik mijn rugzakje en laptop tas. Vervolgends loop ik achter mijn familie aan naar buiten.
